Paris askeri ataşeliğinden şimdiye kadar bu hususlarda çeşitli projeler alınmış ve bunlara paralel olarak REP fabrikası da bulunduğundan, belirtilen projeler detaylı olarak incelenmiş ve birbirleriyle karşılaştırılmıştı. Hiç bir noksanı olmayan ve her şeyi çok iyi şekilde düzenlenmiş olan REP fabrikası projesi Bay Simone ile tekrar incelendi.

Önce: Okul projesi kapsamında değişik sistemde uçakları inceleme ve karşılaştırma için 100.000 Frank bedel konulmuştu. İleride muhtelif sistemde uçakları tetkik ederiz, yalnız şimdilik bize çok iyi bir okul gereklidir, diyerek vazgeçtik.

Birinci olarak: Hangarlar ve diğerleri hakkında incelemelerde bulunduk, memleketimizde söz konusu hangarları inşa etmenin daha kârlı olacağını bu nedenle tarafımızdan inşa edileceğini söyleyerek bunların da tutarını çıkardık.

İkinci olarak: Okul meydanının düzeltilmesi ve düzenlenmesi için 10.000 Frank konulmuştu. Bu da tarafımızdan yapılacaktır diyerek çıkardık.

Üçüncü olarak: Yalnız uçak okuluna ait alet ve edevata sıra gelince onların fiyatında da küçük bir değişiklik yapılmıştır.

Çeşitli projeler incelenirken bir okul kurulması için gerekli masrafın ortalama olarak 15.000 lira olabileceğine dair bir kanaat oluşmuştu; ve bunun için de 15.000 lira okulun kurulması ve 5.000 lira okulun bir senelik masrafı ve 20.000 lira da orduda havacılık kuruluşunun meydana getirilmesi için harcanacağı düşünülerek Genelkurmay tarafından toplam 40.000 lira ödenek istenmişti.

Bay Simone'nin önerdiği proje ordumuzun ihtiyaç duyduğu havacı subaydan fazla miktarda yetiştirebilmek üzere düzenlenmiş bir proje olduğundan gerekli değişiklikten sonra herhalde yaklaşık 15.000 lira ortalama bir fiyatla okul kurulabileceğine daha sonra bir kanaat oluşmuş oldu.

Bay Simone'nin okul projesinin sonucunda on subayımızı ve on beş uçak makinisti ve diğer personeli hiç bir ücret talep etmeksizin fabrikasında eğiteceğini ve buraya bir mühendis ile bir tayyareci göndererek üç ayda okulu kuracağını kabul ediyor ve okulun kurulmasından sonra subaylarımız vasıtasiyle okulun çok iyi yönetileceğini de bildiriyor.

Okul meydanı için iki kilometre eninde ve 700 metre boyunda düz yer gereklidir. Civardaki vadilerden gelen hava akımları ile anafor ve sağanaklardan uzak ve korumalı kalmak üzere yüksek bir yerde bulunması ve engel ve ağaçlardan uzak olması ve etrafta yüksek dağlar bulunmamakla beraber beş, on kilometrelik uzaklığa kadar uçakların gidip gelebilmelerini temin için etrafın da gayet açık bulunması gerektiğinden Çırpıcı, Vidos köyleri ile Dudurlu ve Sarıgazi tarafları beğenilmedi. Yeşilköy'ün ilerisinde Kalitarya köyü ile Ayamama çiftliğinden Safraköy'üne kadar açık olan düz arazi tamamen uygun olduğundan hemen orasının okul yeri olmak üzere seçilmesine karar verildi. Söz konusu arazi yaklaşık olarak dört, beş bin dönümden ibaret ve gayet düz olduğu gibi şu anda bile orada okul kurulması mümkün olacaktır. Yalnız ortasından geçen telgraf hattı uçaklar için büyük bir engel olacağından, söz konusu hattın biraz uzaktan dolaştırılması suretiyle bu engelin de yok edilmesi mümkündür. Civarında uçaklar için başka bir engel bulunmamaktadır. Uçmakta olan uçakların istenildiği noktada yeri inmeleri mümkündür. Uçakların havadan yere inecekleri alanın çok düz olmasına çok önem veriliyor. Tabii ki bu önem acemi olan havacılar içindir. Çünkü çoğu kazalar bu sırada meydana gelmektedir. İstanbul ve civarında esmekte olan rüzgarların büyük çoğunluğu kuzeye ait rüzgarlardan olduğu ve uçakların havaya emniyetle yükselmeleri için bu rüzgârlara karşı hareket etmeleri gerekmekte olduğundan hangarların kapıları kuzeye çevrilmiş olmak üzere Kalitarya köyü ile Ayamama çiftliği arasında ve bir hat üzerinde tertibine karar verildi. Diğer yapılar sırasıyla dizilecektir. Kalitarya köyü Yeşilköy'e ve demiryoluna yakın bulunduğundan gerek okul idaresi ve gerekse öğrenci için ulaşım temin edilmiş olacaktır.

Seçilen arazinin Agop beyin çiftliği dahilinde olduğu öğrenildi. Dört - beş bin dönüm arazinin kıymeti dönüm başına bir ve nihayet iki lira kadar tahmin edilmekte ise de herhalde ileride kamulaştırılması arzu edildiğinde bir değer takdir edileceği tabiidir. Şimdilik beş, on dönümlük bir arazinin gerekli olduğunu gördük, daha sonra kamulaştırılmak üzere bir kaç sene için söz konusu arazinin küçük bir bedel ile kiralanabileceği de mümkündür.

Yapılacak inşaat: Üç hangarla bir müdür dairesi ve subay konutu ile ufak bir hastane ve yeraltında bir benzin deposu, bir karakol ve bir tamir ve imalathane ile bir de yedek parçalara ait depodan ibarettir.

Orduda havacılık kuruluşuna gelince:

Tayyarecilik için daha hiç bir hükümet kalıcı bir teşkilat kuramamıştır. Yalnız Fransızlar iki yedek olmak üzere sekizer uçaklı müfrezeler kurulmasını düşünmektedir. Memleketimiz için sekiz uçaklık bölükler hem pahalı ve hem de gezici olamayacağından dörder uçaklık bölük kurulmasını daha uygun görüyoruz. Buna paralel olarak gelecek için inceleme ve araştırmalarda bulunulmuştur.

Önce; Kurulacak okul, aynı zamanda bir uçak genel merkezini de oluşturacaktır. Burada gerekli olan alet ve avadanlık sağlanacak ve havacı subayı ile makinistler ve diğer personel yetiştirilecektir. Bütün bu hazırlıklar yapıldıktan sonra sırasıyla uçak bölükleri kurularak önce müfettişliklere ve daha sonra kolordulara birer bölük dağıtılmasının uygun olduğu düşünülmektedir. Müfettişliklerde bulunacak uçak bölükleri, kolordulara bölüklerin dağıtımından sonra, yedek uçak bölükleri ismini alacak ve ilerdeki hatta bulunacak kolordu uçak bölüklerinin yedeği olacaktır. Ordumuzda bölük, takım deyimine her subayın kulağının alışmış olması nedeniyle, havacılıkta da bölük ve takım deyimini kullanmaya karar verdik. Bir uçak bölüğü iki takımdan ve bir takım da iki uçaktan oluşacaktır. Birinci takım daha hafif bir düzenlemeye sahip olacak, ikinci takım ise onun gerisinde ve fakat daha kapsamlı yani diğerine oranla daha ağır olacaktır.

Uçaklar ikişer kişilik olmak üzere kabul edilmiştir. Birinci takımın daha hafif olması için her ne kadar Bay Simone bir kişilik uçakları önermiş ise de memleketimizde aynı anda hem rasıtlık ve hem de aynı zamanda pilotluk yapacak subayı yetiştirmek mümkün olmadığından ve rasıtlık için tayyarecilik öğrenmek gerekli olmayıp gözü pek ve cesur herhangi bir subay bu görevi pek mükemmel bir şekilde yerine getireceğinden ve bir bölük dahilinde değişik ölçüde alet ve avadanlık veyahut yedek parçaları bulunacağı ve bunların birbirine karışmasının olası bulunması nedeniyle bir kişilik uçaklardan vazgeçilerek ikinci takımdan daha hareketli olmak üzere birinci takımın yine iki kişilik uçaklarla oluşturulması tekrarlandı. Yalnız bunlar yanlarında birer yedek motor ile küçük onarımların yapılabileceği yedek parçalarını arabalarında bulunduracaklardır. İkinci takıma gelince, yine ikişer kişilik uçak ile birer yedek motor ve birer çift sağ ve sol kanatları ve bir kaç adet pervane ve büyük ölçüde diğer yedek parçaları ve kumaştan yapılmış taşınabilen bir uçak çadırını (hangar 16x16 metre ölçülerinde) ve bir de demirci arabasına sahip olacaktır.

Hangar bir araba üzerine yüklenmiş olup aynı zamanda dört uçağı ve diğer personeli barındırmaya yeterlidir.

REP fabrikasının uçakları tamamen metal (gövde ve kanatlarda tahta yerine metal kullanılıyor) olması nedeniyle dışarıda da yağmur ve rüzgâr altında bir kaç gün bırakılabilmektedir.