Daha sonraki aylarda harekâta aralıksız devam eden bu birlik özellikle Çanakkale Boğazına mayın ve ağ aramada ve bunların yerlerinin tespitinde çok önemli görevler yapmış, deniz arama ve tarama müfrezelerine geniş çapta yardımda bulunmuştu. Deniz hava birliğinin başarıları Boğazlar Genel Komutanlığı tarafından takdir edilmiş ve bu husus bütün birliklere yayınlanmıştı.

1916 yılı Eylül-Aralık aylarında tarafların hava taarruzları, keşif ve gözetleme görevleri devam etmişti. Bu tarihler arasında deniz uçakları, Limni, Bozcaada ve Gökçeada dolaylarında yaptıkları birçok keşif görevlerinde düşman deniz kuvvetlerinin büyük kısmının (beş harp, iki kruvazör, beş hastane, altı nakliye, 12 küçük gemi, birçok yelkenli ve denizaltı) Mondros limanında, daha küçük kuvvetlerinin Gökçeada ve Bozcaada kıyılarında bulunduğunu, Mondros limanı dolaylarında dört uçak hangarı ve bir balon yeri tespit ettiler. Keşifler sırasında uygun olan deniz hedeflerine taarruz edilerek bazılarına isabet kaydedildi. Bu safhada düşman uçakları da deniz kuvvetleriyle işbirliği yaparak yoğun bir faaliyet gösterdiler.

1916 yılı Ocak ayında sona eren Çanakkale Savaşı, Selanik'e karşı yapılan askeri girişimlerin başlangıcı olmuştu. Selanik'e çıkarılmış olan İtilaf Devletleri kuvvetleri, merkezi devletlerin Balkan yarımadasına girmeye başladıkları bir sırada İngiliz uçakları da Türk-Bulgar kıyılarını gözetliyordu. Havadan yapılan bu hareketlerin ekseni Gökçeada'daki hava üssü idi. İngilizlerin bu ana üssünün Bozcada ve Taşoz adasında iki de yardımcı üssü bulunmaktaydı.

İngilizler böylece Çanakkale Boğazının hemen karşısındaki adalarda kurdukları bu üsler sayesinde hem boğazı kontrol ediyor, hem de Trakya'dan batı ve kuzeybatıya doğru uzanan iki demiryolunu gözaltında bulunduruyor ve demiryolu ulaşımını engellemeye çalışıyorlardı. Kurulan bu üslerin üçüncü faydası da buralardan kalkan uçakların İstanbul'a hava akını yapabilmeleriydi.

İngilizlerin bu üslerde kullandıkları uçakların bir kısmı deniz hava kuvveti, bir kısmı da kara hava kuvveti idi. Bu üslere bağlı uçaklardan başka İngiliz filo komutanlığı emrinde uçak ana gemileri de bulunuyordu. Bu gemilerle diğer hava üsleri bir hava gözetleme zinciri oluşturarak bütün Ege ve Akdeniz kıyılarını gözetleyebiliyordu. Kurulan bu hava şebekeleri ile harekâta başlayan düşman hava birlikleri 1916 yılının Şubat ayından Nisan ayı başına kadar ortalama 30 sorti yapmak suretiyle Çanakkale, İzmir ve Kuşadası dolaylarını keşif ve gözetleme ve bombardıman etmişlerdi.

1917 yılında Çanakkale bölgesinde kara harekâtı yönünden bir sakinlik vardı. Fakat deniz ve hava birliklerinin harekât ve faaliyetleri devam ediyordu. Düşman hava birlikleri gece ve gündüz Karadeniz dolaylarına, özellikle İstanbul'a taarruz ettikleri gibi Ege denizindeki üslerden ve uçak ana gemilerinden havalandırdıkları uçaklarla da İzmir ve dolaylarını bombalıyorlardı. Türk hava birlikleri de düşmanın bu taarruzlarına karşılık vermekteydiler.

1 nci ve 6 ncı Tayyare Bölüklerinin harekât ve faaliyetleri:

Bölük Aralık 1917'de Kasım ayındaki gibi idi. Yalnız Halberstadt uçağı uçar duruma   sokulmuştu.

1917 yılı Ocak ayında, Türk hava birliklerine Gökçeada, Sisam adaları dolaylarındaki düşman durumunun keşif ve tespit edilmesi görevi verildi. Yapılan keşifte, Gökçeada Kefalo limanında bir kruvazör, iki muhrip, bir monitör, iskeleye yakın 20 çadır ve uçak hangarı önünde çift satıhlı bir uçak, Sisam adasında ise bir kruvazör, bir torpidobot, bir nakliye gemisi, Vati limanında denizaltı ağı tespit edilmişti.

3 Ocak 1917'de Galata hava alanı ve Lâpseki’yi bombardıman eden düşman uçaklariyle hava muharebesi yapan Fokker uçakları, düşmanı muharebeyi keserek uzaklaştırmak zorunda bırakmışlardı.

27 Ocak 1917'de Çanakkale'yi bombardımana gelen beş uçaktan kurulu düşman filosu ile yapılan hava muharebesinde BE. tipinde çift satıhlı bir İngiliz uçağı düşürüldü.

Ocak 1917'de Gökçeada ve Bozcaada'dan kalkan düşman uçakları Sığındere, Kabatepe, Çanakkale, Küçük Beşige, Arıburnu, Kemikli, Kilya ve Akbaş dolaylarında keşif ve gözetleme yapmışlar ve bazı hedefleri bombardıman ederek küçük çapta kayıplara sebep olmuşlardı.

Harekâta devam eden Türk hava birlikleri, Gökçeada, Bozcada ve Limni dolaylarında düşman deniz ve hava birliklerinin durumunu ve Çanakkale dışındaki kıyılarda düşmanın döktüğü mayınların aranması görevine hız vermişlerdi. Yapılan keşif ve gözetlemelerde düşman hakkında oldukça kıymetli bilgiler toplanmıştı.

4 Şubat 1917'de Limni adası ve dolaylarında yapılan keşifte, Mondros limanında 25 geminin bulunduğu, bu gemiler içinde King George sınıfından bir harp gemisi, Natal sınıfından iki kruvazör, King Edward sınıfından iki harp gemisi, beş büyük, yedi küçük nakliye, üç tamir, bir hastane gemisi, Spano adasında deniz uçak hangarı, Mondros'da balon hangarı ve üç uçak tespit edildi.

12 Şubat 1917'de Gökçeada'dan gelen üç düşman uçağından birisi Alman Teğmeni Meinecke tarafından zorlanarak indirildi ve uçağın ekibi esir edildi.

17 Şubat 1917'de Nara üzerine bombardıman yapan iki düşman uçağından birisi ile hava muharebesine giren Alman Teğmeni Meinecke düşmanı yere inmek zorunda bırakmış, inen uçağın ekibi esir edilmiş ve uçak da ele geçirilmişti.

Şubat ayında düşman uçakları Çanakkale dolaylarındaki önemli hedefleri bombardıman etmişler ve Çanakkale dolaylarına aralıksız keşif ve gözetleme görevleri yapmışlardı.

26 Mayıs 1917'de, Seddülbahir kesimini bombardıman eden düşman monitörlerine yardım eden İngiliz uçaklarıyla hava muharebesi yapan Türk uçakları Bristol tipindeki uçaklardan birisini Gökçeada yakınında denize düşürmüş, diğerini de Kefalo körfezi yakınına kadar kovalayarak üslerine dönmüşlerdi. Düşman uçakları da Nara'da İskenderun gemisine hücum etmiş, boğaz üzerinde keşif, gözetleme ve bombardıman yapmışlardı.

Haziran ayında, Türk hava birlikleri Gökçeada, Limni ve Bozcaada dolaylarında düşman hakkında faydalı bilgiler toplamışlardı.

Bu sıralarda düşman uçaklarının karşı koyması göze çarpacak şekilde kuvvetlenmişti. Bu sebepten keşfe gönderilen uçaklar himayeli olarak uçuyorlardı. Haziran ayı içinde Gökçeada'ya himayeli olarak gönderilen bir keşif uçağı düşman tarafından önlenmiş ve keşif uçağını himaye eden av uçağı ile hava muharebesi yapılmıştı. Bu muharebede bir başarı sağlanmak üzereyken Türk uçağının makineli tüfekleri tutukluk yapmış ve böylece pilot muharebeyi keserek üssüne dönmek zorunda kalmıştı.

Temmuz ayında, düşman hava akınları artmaya başlamıştı. 3 Temmuz 1917'de Çanakkale'ye taarruz eden sekiz düşman uçağının atmış olduğu bombalardan bir kişi şehit olmuş, sekiz kişi yaralanmış ve 10 ev hasar görmüştü.