Wright kardeşlerin 17 Aralık 1903’de yaptıkları ilk uçuştan sonra uçağın askeri açıdan büyük yararlar sağlayacağı çok çabuk anlaşılmış ve keşif/bombardıman görevlerini yapabilecek şekilde geliştirilmesine başlanmıştı.

Birinci Dünya Savaşı’na kadar düşmanın cephedeki hareketleri sabit bir noktadan yükseltilen balonla, cephe gerisindeki yedek birlikler ve lojistik faaliyetleri gibi bilgiler ise ajanlar tarafından sınırlı olarak sağlanıyordu. Gözleme dayanan ve zor şartlarda elde edilen bu bilgiler, bazen yanlış algılama ve değerlendirme yapılması nedeniyle yanıltıcı olabiliyor, harekâta olumsuz olarak etki ediyordu.

Foto keşif görevleri ilk olarak Birinci Dünya Savaşı’nın başladığı 1914 yılında yapılmış ve olumlu sonuçları da hemen alınmıştı. Havadan çekilen fotoğrafların herhangi bir etki altında kalınmadan değerlendirilmesi nedeniyle karşı taraf hakkında doğru bilgiye ulaşılmasını sağlamıştı. Ayrıca bilginin çabuk elde edilmesi ve fotoğrafların çoğaltılarak ilgili makamlara gönderilmesi olumlu etkenlerdi. İngiliz Kraliyet Uçuş Birlikleri bünyesinde hava foto keşif görevlerini yapacak uçuş ekibi belirlenmiş ve bu personel yalnız hava foto keşif görevlerinde kullanılmıştı. Alman uçuş birliklerinde de buna benzer bir uygulama yapılıyordu. Fotoğraflar zor şartlarda ve ilkel bir teknikle çekiliyordu. Örneğin, fotoğraf makinesi elde tutulduğu için uçağın ani hareketinde veya türbülansta fotoğraf makinesinin, hatta fotoğrafı çekenin düşmesi ara sıra rastlanan bir olaydı.

İkinci Dünya Savaşı’nın başladığı 1939 yılına kadar uçaklar, fotoğraf makineleri ve fotoğraf çekme teknikleri teknolojiye paralel olarak geliştirilmişti. Savaş yıllarında İngiliz Kraliyet Hava Kuvvetleri yüksek irtifadan foto keşfi yapan De Havilland Mosquito Mk.1 ve Hawker Typhoon uçaklarını, Alman Hava Kuvvetleri 40,000 feet yükseklikten fotoğraf çekebilen, basınç kabinli Junkers JU-86P ve uzun menzilli Dornier DO-217A/O gelişmiş foto keşif uçaklarını kullanmıştı. Birleşik Devletler, 7 Aralık 1941’de Japonların Pearl Harbor baskınından sonra savaşa katılmıştı. P-38 “Lightning”, P-51 “Mustang” av uçakları ile B-29 “Superfortress” bombardıman uçaklarının bir kısmı aynı zamanda foto keşif görevleri için de kullanılıyordu.

İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra, özellikle Soğuk Savaş döneminde hava foto keşfi daha da önem kazanmış, uçaklar ve fotoğraf makineleri gelişen teknolojiye paralel olarak sürekli yenilenmişti.

Günümüzde uyduların devreye girmesiyle uzun menzilli (stratejik) keşif uçakları önemini yitirmişse de kısa ve orta menzilli (taktik) keşif uçakları güncelliğini korumaktadır.

2. RF-84F UÇAĞININ TARİHÇESİ:

RF-84F "Thunderflash" uçağı; Birleşik Devletler'de Republic Aviation firması tarafından 1955-1957 yıllarında toplam 715 adet üretilmiş, 386 adedi NATO ülkeleri hava kuvvetlerinde görev yapmıştı. Uçağın tasarımı Gürcü asıllı, Birleşik Devletlerin askeri jet uçakları planlarını hazırlayan Alexander Kartveli (9 Eylül 1896-20 Haziran 1974) tarafından yapılmıştır.

RF-84F "Thunderflash"; F-84F "Thunderflash" uçağı temel alınarak, bu uçakta yapılan değişikliklerle gün ışığında fotoğraf çekebilen keşif uçağı olarak üretilmiştir. Bu değişikliklerden en önemlisi F-84F "Thunderflash" uçağında, motora giden havanın burundan alınmasına karşılık, RF-84F "Thunderflash" uçağında hava alıkları kanatların gövde ile birleştiği yerdedir. Her iki hava alığında motora kuş girmesini önlemek amacıyla gerektiğinde kullanılan elek mevcuttur.

Üretimi tamamlanan ilk YRF-84F'nin (51-1828) test uçuşu 1952 yılının Şubat ayında gerçekleşmiş, Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri'nde 1954 yılında görev yapmaya başlamıştır.

RF-84F "Thunderflash" uçağının teknik özellikleri aşağıdaki tabloda olduğu gibidir.

RF-84F "Thunderflash" uçağı Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri ile Türk Hava Kuvvetleri, Alman, Hollanda, Belçika, Fransız, İtalyan, Norveç ve Yunan hava kuvvetlerinde görev yapmıştır.

3. RF-84F “THUNDERFLASH” AV/KEŞİF UÇAĞI FOTOĞRAF MAKİNALARI:

Kamera kumanda kutuları ile kamera kontrol kutusu birbiriyle bağlantılı olarak çalışır. Önce, kamera kumanda kutusundan seçilen kameranın zamanlama diski istenen konuma getirilir. Daha sonra kamera kontrol kutusundaki “takat”, “hazır” ve “çalıştır” anahtarları sırasıyla açıldığında kamera kumanda kutusundaki istasyona ait kamera fotoğraf çekmeye başlar. Fotoğraf çekilmeden önce, kamera kumanda kutusundaki seçilen kamera dışındaki zamanlama diskleri “off” (kapalı) konumunda olmalıdır.

Eğer kamera kumanda kutusundaki seçilen kameraya ait zamanlama diski INTV. (İntervalometre) konumuna getirilmişse, kamera kontrol kutusundaki ilgili kameranın intervalometresi hesaplanan saniye değerine bağlanır. Önce “takat” ve “hazır” sonra “çalıştırma” anahtarı açıldığında kamera fotoğraf çekmeye başlar.

Dik açılı kameraya ait intervalometre’de 1-120, eğimli açılı ve trimetregon kameralara ait intervalometre’lerde 1-60 saniye değerleri vardır.

Kokpitte bulunan C-4 kumanda kutusu; dik açılı kamera ile alçak irtifadan fotoğraf çekilmek istendiğinde; kamera fotoğraf çekim değeri alt sınırının altında uçulmasından kaynaklanan ve film üzerinde oluşabilecek görüntü sürüklenmelerini önlemek amacıyla kullanılır.

Kumanda kutusu üzerinde bulunan irtifa, odak uzunluğu ve hız ayar diskleri kullanılarak; uçulacak irtifa, odak uzunluğu, uçulacak hız değerleri ayarlanır ve inch / saniye penceresinden film geçiş hızı belirlenir. Bu değerlere göre kamera çalışmaya başladığında; KA-38 kamerasının sehpası uçuş yönünün aksi tarafına doğru önden arkaya hareket eder, aynı anda film belirlenen değerde sarılır ve film üzerinde oluşacak görüntü sürüklenmesini önler. Fotoğraf çekildikten sonra film kasete sarılarak kamera sonraki çekime hazır olur. Inch/Saniye normal değerlerde olduğunda amber renkli lamba titrek, titrek yanar ve fotoğraf çekimi yeşil renkli film geçiş lambasının yanmasıyla kontrol edilir. Inch/Saniye, 1-4 değerleri arasında olmalıdır.