BİRİNCİ BÖLÜM |
AMAÇ, KAPSAM, DAYANAK,
TANIMLAR VE KISALTMALAR |
|
MADDE 1
-
(1) Bu Yönetmeliğin
amacı, amatör havacılık
faaliyetlerine, bu
faaliyetlerde kullanılacak
hava araçlarına,
faaliyetleri yürüten gerçek
ve tüzel kişilere ilişkin
usul ve esasları
belirlemektir. |
MADDE 2
–
(1) Bu Yönetmelik,
amatör havacılık
faaliyetlerinde
bulunan gerçek ve
tüzel kişiler ile bu
faaliyetlerde
kullanılacak hava
araçlarını kapsar. |
(2) Motorsuz
yelken kanat,
ayakla inilen
motorlu yelken
kanat,
motorlu/motorsuz
paraşüt,
motorlu/motorsuz
yamaç paraşütü
gibi harici güç
ile
havalanabilen
hava araçları bu
Yönetmelik
kapsamı
dışındadır. |
MADDE 3
–
(1) Bu Yönetmelik,
14/10/1983 tarihli ve 2920
sayılı Türk Sivil Havacılık
Kanunu ve 10/11/2005 tarihli
ve 5431 sayılı Sivil
Havacılık Genel Müdürlüğü
Teşkilat ve Görevleri
Hakkında Kanuna dayanılarak
hazırlanmıştır. |
MADDE 4 –
(1) Bu Yönetmelikte
yer alan; |
a) Ağır
bakım: Hava
aracının
kategorisine
göre üretici
tarafından
tanımlanmış ve
gövde, motor,
pervanelere
yapılan üs bakım
ile
komponentleri
yenileştirme
işlemlerini
kapsayan bakımı, |
b) AIP: Ülkelerin havacılıkla
ilgili detaylı ülke bilgilerini
içeren ve düzenli aralıklarla
yayımlanan havacılık bilgi yayınını, |
c) Amatör havacılık:
Amatör havacılardan oluşan
gerçek veya tüzel kişilerin,
ticari ve mali kazanç ile
üçüncü kişilere ticari
sayılabilecek hizmet verme
maksadı olmaksızın, tescil
sertifikasında kullanım
amacı amatör havacılık
olarak ifade edilen, tarihî
ve silahlı kuvvetlerin
hizmetinde bulunmuş hava
araçları dahil olmak üzere,
azami kalkış ağırlığı 2.000
kg ve altında olan, kompleks
olmayan ve sadece kişisel ve
amatör amaçlı kullanılan
hava araçları veya amatör
yapım hava araçları ile
yürüttüğü havacılık
faaliyetlerini, |
ç) Amatör uçuş alanı:
İçinde ilgili sivil ve
askeri kurumların ortak
mutabakatı sonucunda
iniş/kalkış ve uçuşların
yapıldığı yatay ve dikey
limitleri belirlenmiş ve
ilgili havacılık
yayınlarında yayınlanan
sahayı, |
d) Amatör yapım
hava araçları: Özel
olarak tasarlanan,
plandan veya kit
olarak yapımına
başlanılan; yapım
sürecinde teknik
olarak dokümante
edilen, yapısal
testleri ve uçuş
öncesindeki
kontrolleri, ulusal
veya uluslararası
yetkili kurum ve
kuruluşlarca
onaylanan, %51’inden
daha fazlası amatör
imalatçı tarafından
gerçekleştirilen,
sınırlı sayıda
üretilen ve ticari
olmayan hava
araçları grubunu, |
e) Bakım:
Uçuş öncesi
kontroller
dışında kalan,
hava aracı veya
hava aracı
parçasının
muayenesini,
revizyonunu,
parça
değiştirmesini,
restorasyon ve
onarımını, arıza
veya hasarının
giderilmesini, |
f) EASA: Avrupa Havacılık
Emniyeti Ajansını, |
g) ENR: AIP’deki yol
bilgilerini, |
h) Genel
Müdürlük: Sivil
Havacılık Genel
Müdürlüğünü, |
ı) Genel
Müdür: Sivil
Havacılık Genel
Müdürünü, |
i) Havaalanı: Hava araçlarının
tamamen veya kısmen, inişi, kalkışı
ve yer hareketi için kullanılması
öngörülen, içerisindeki bina,
teçhizat ve tesisat da dâhil olmak
üzere karada veya suda belirlenmiş
alanı, |
j) Havacılık tıp merkezi:
Uçuş ve diğer havacılık
personeli sağlık
muayenelerinin yapılması
için Genel Müdürlük
tarafından yetkilendirilmiş,
kamu/özel kurum ve
kuruluşları ile gerçek veya
tüzel kişilere ait sağlık
işletmelerinin bünyesinde
kurulmuş birimleri, |
k) Hava parkı:
Havaalanı niteliğinde
olmayıp, amatör
havacılık
faaliyetlerinde
kullanılmak maksadıyla
öngörülen faaliyette
bulunacak hava
araçlarının
performanslarına uygun
olarak emniyetle iniş
kalkışına müsait olduğu
belirlenen ve ilan
edilen sahaları, |
l) Heliport:
Helikopterlerin
iniş, kalkış ve yer
hareketlerini
tamamen veya kısmen
yapabilmelerine
elverişli alanı, |
m) ICAO:
Uluslararası
Sivil Havacılık
Teşkilatını, |
n) IFR: Aletli Uçuş Kurallarını, |
o) İniş şeridi: Hava
araçlarının iniş kalkış
yapabileceği kriterleri
belirlenmiş alanları, |
ö) MSHGP: Ülkemizde
sivil havacılık
güvenliğini sağlamaya
yönelik alınacak
tedbirlerin
standartlarını
belirleyen, İçişleri ve
Ulaştırma, Denizcilik ve
Haberleşme
Bakanlıklarınca
ortaklaşa yayınlanmış
olan Milli Sivil
Havacılık Güvenlik
Programını, |
p) SHY-M:
20/12/2012 tarihli
ve 28503 sayılı
Resmî Gazete’de
yayımlanan Sürekli
Uçuşa Elverişlilik
ve Bakım Sorumluluğu
Yönetmeliğini, |
r) Tarihî
hava aracı:
SHY-M Ek-1
kapsamında, ilk
tasarımı
1/1/1955
öncesinde
yapılmış ve
üretimi 1/1/1975
öncesinde
durdurulmuş olan
kompleks olmayan
hava aracını ya
da kayda değer
tarihî bir konu
ile bilinen veya
havacılığın
gelişiminde
önemli bir adım
sayılan veya
silahlı
kuvvetlerde
önemli bir role
sahip olmuş hava
aracını, |
s) VFR: Görerek uçuş kurallarını, |
ş) Yetkili tabip: Amatör
havacılık faaliyetlerinde
bulunmak isteyen pilot
adaylarının veya lisans
sahiplerinin sağlık
muayenelerini yapmak ve
sağlık sertifikalarını
düzenlemek amacıyla Genel
Müdürlük tarafından
yetkilendirilmiş, havacılık
tıbbı alanında geçerli
eğitim almış tıp
doktorlarını, |
t) Yetkili uçuş
tabibi: Havacılık tıbbı
alanında geçerli eğitimi
almış, Genel Müdürlük
tarafından yetkili bir
havacılık tıp merkezinde
uçuş tabibi olarak görev
yapan, uçuş ve diğer
havacılık personeli
sağlık muayenelerinin ve
değerlendirmelerinin
yapılmasından ve sağlık
sertifikalarının
düzenlenmesinden sorumlu
olan, Genel Müdürlükçe
yetkilendirilmiş tıp
doktorlarını, |
(2) Bu
Yönetmelikte yer
almayan tanımlar
için, 2920
sayılı Kanun ile
Uluslararası
Sivil Havacılık
Kuruluşları
tarafından
yayımlanan
dokümanlarda
belirtilen tanım
ve kısaltmalar
esas alınır. |
İKİNCİ BÖLÜM |
UYGULAMA USUL VE
ESASLARI |
|
AMATÖR HAVACILIK
FAALİYETİ |
MADDE 5 –
(1) Amatör havacılık
faaliyeti, gerçek veya
tüzel kişinin hiçbir
mali ve ticari kazanç
olmaksızın ve herhangi
bir işletme ruhsatı
zorunluluğu aranmaksızın
yürüttüğü havacılık
faaliyeti türünü kapsar. |
(2) Amatör havacılık
faaliyetlerinde amatör
yapım hava araçları ile
azami kalkış ağırlığı
2.000 kg ve altında olan
ve kompleks olmayan hava
araçları kullanılır. |
(3) Amatör
havacılık
faaliyetleri Genel
Müdürlük tarafından
yürütülür,
sertifikalandırılır
ve denetlenir. Genel
Müdürlük bu görevini
diğer kamu kurum ve
kuruluşları ve
mahalli idareler ile
işbirliği içinde
yürütebilir. |
(4) Genel
Müdürlük ve
diğer ilgili
kurum ve
kuruluşlar
tarafından
amatör havacılık
faaliyetlerinin
geliştirilmesi
ve
yaygınlaştırılması
için gerekli
tedbirler
alınır. |
HAVA ARACI SAHİBİNİN
SORUMLULUKLARI |
MADDE 6 – (1)
Amatör hava aracı
sahibi, hava
araçlarının
emniyetli uçuş
şartlarının
sağlanmasından
sorumludur. Bu
bağlamda hava aracı
sahibi; |
a) Hava
aracının; tescil
ve uçuşa
elverişlilik
sertifikasını,
üçüncü şahıs
mali mesuliyet
ve mali
mesuliyet
sigorta
gerekliliklerini
yerine getirmek,
uçuş bakım kayıt
formlarını
kapsayan hava
aracı
dosyalarını
tutmak ve
güncelliğini
sağlamaktan, |
b) Hava aracı
uçuşlarının kayıtlarının
tutulmasını sağlamaktan, |
c) Hava aracı
bakımlarını
yapılmasını sağlamak
suretiyle hava
aracının uçuşa
elverişliliğini veya
özel uçuş izni
sertifikasının
geçerliliğini takip
etmekten, |
HAVA ARACININ
İTHAL, İHRAÇ,
UÇUŞA
ELVERİŞLİLİK VE
BAKIM
GEREKLİLİKLERİ |
MADDE 7 –
(1) Türkiye’ye herhangi
bir ülkeden bir hava
aracı ithal eden hava
aracı sahibi tarafından; |
a) İthal edilen
ülke Sivil Havacılık
Otoritesi tarafından
düzenlenen “İhraç
Uçuşa Elverişlilik
Sertifikası” veya
ilgili ülkenin
kurallarında
tanımlanmış eşdeğer
bir doküman veya
yeni hava aracı ise
hava aracının
üreticisi tarafından
yayımlanan uygunluk
belgesi sağlanır. |
b) Hava
aracının
üretildiği ülke
otoritesi
tarafından
düzenlenen tip
sertifikası veya
eşdeğeri bir
doküman
sağlanır. |
(2) Yurt dışına hava
aracı ihraç edilmesi
durumunda; |
a) Yapılacak
uçuşa elverişlilik
denetlemesi
vasıtasıyla hava
aracının
üretim/tasarım
gereklilikleri
kapsamında öngörülen
şartları taşıdığının
ve ihraç edilecek
ülke otoritesi
tarafından talep
edilen
gereklilikleri
sağladığının tespiti
sonrasında, Genel
Müdürlük tarafından
bir ihraç uçuşa
elverişlilik
sertifikası
yayımlanır. Söz
konusu ihraç uçuşa
elverişlilik
sertifikasının
alınması için hava
aracı sahibi
tarafından Genel
Müdürlüğe başvuru
yapılması gerekir. |
b) İhraç
edilecek ülke
otoritesi
tarafından talep
edilen
gerekliliklere
herhangi bir
uyumsuzluk
olması durumunda
bahse konu
otorite ile
mutabık
kalınarak
uyumsuzluklar
ihraç uçuşa
elverişlilik
sertifikası
üzerinde
belirtilir. |
(3) İlgili tip
tasarımına uygun olan ve
bakımları yapılmış hava
araçları için Genel
Müdürlük tarafından
Ulusal Uçuşa
Elverişlilik Sertifikası
düzenlenir. |
(4) Hava
araçlarının bakım
işlemleri yetkili
kişi ya da
kuruluşlarca
yapılır. Bakımın
yapılmasında
aşağıdaki esaslar
dikkate alınır: |
a) Ağır
bakımlar hariç
tüm bakımlar
uygun kategoride
yetkili
teknisyen ya da
kişi tarafından
yapılabilir. |
b) Ağır bakımlar
mutlaka yetkili bir
kuruluş tarafından
yapılır. |
(5) Hava
araçlarının
bakımlarını yapacak
kişilerin hava aracı
kategorisine uygun
geçerli bir
teknisyen lisansına
sahip olmaları
gerekir. |
(6) Hava
aracının
bakımlarının
bakım el
kitabında yer
alan şartlara
uygun ve
zamanında
yapılmasından
hava aracı
sahibi
sorumludur. |
(7) Hava aracının
yurda ilk girişinde
kaza, tamir,
modifikasyon ve bakım
kayıtlarının sunulması
gerekir. |
(8) Hava aracı
üzerinde uygulanan
tüm bakımların hava
aracı teknik kayıt
defterine
kaydedilmesi
gerekir. |
(9) Hava
aracı
bakımlarında
kullanılan alet
ve ekipmanların
üretici
gerekliliklerine
uygunluğundan
hava aracı
sahibi
sorumludur. |
(10) Hava aracı
bakımında kullanılan ve
değiştirilen parçalar
için, hava aracı üretici
firması tarafından
yayımlanan veya kabul
edilen bir belge
bulunması gerekir. Hava
aracının üreticisinin
faaliyetlerine devam
etmemesi ya da
parçaların temin
edilememesi durumunda
hava aracına takılacak
parçaların uygunluğu
için Genel Müdürlükten
izin alınır. |
HAVA ARACININ
TESCİL İŞLEMLERİ |
MADDE 8 –
(1) Tescil
işareti,
ölçüleri,
uygulama
yerleri, kimlik
plakası ve sicil
kayıtları ulusal
mevzuatta
belirtilen
esaslar
dâhilinde yerine
getirilir. |
(2) Amatör havacılık
faaliyeti
gerçekleştirecek hava
aracı sahibi olan veya
olmaya niyetlenen gerçek
veya tüzel kişinin, hava
araçlarının sadece
amatör havacılık
faaliyetlerinde
kullanılacağını yazılı
beyan ederek Genel
Müdürlük tarafından
tanımlanmış olan ve
Genel Müdürlük resmi
internet sayfasında da
yer alan gerekli
belgeler ile Genel
Müdürlüğe başvuru
yapması gerekir. |
(3) Amatör
havacılık faaliyeti
gerçekleştirecek
hava aracı, sahibi
adına tescil edilir
ve sahibi
sorumluluğunda
kullanılır. Söz
konusu hava aracının
tescil sertifikasına
amatör havacılık
faaliyetlerinde
kullanılacağı
ibaresi eklenir. |
(4) Türk Hava
Aracı Siciline
alınmış olan
hava aracının
sicil
kayıtlarının
değiştirilmesi
veya
kayıtlarının
silinmesine
ilişkin talepler
için Genel
Müdürlük
tarafından
tanımlanmış olan
ve Genel
Müdürlük resmi
internet
sayfasında da
yer alan gerekli
belgeler ile
Genel Müdürlüğe
başvuru
yapılması
gerekir. |
TÜRK HAVA SAHASINDA
HAVACILIK FAALİYETLERİ |
MADDE 9 –
(1) Amatör
havacılık
faaliyetlerinde Türkiye AIP’sinde yer alan VFR
ve IFR kuralları
uygulanır. |
(2) Amatör
havacılık
faaliyetleri, uçuş
planı doldurma,
sunma ve kabul etme
usullerine ilişkin
hükümlerini içeren
Türkiye AIP’si ENR
1.10 çerçevesinde
ilgili havacılık
ünitelerine FPL
sunularak yapılır. |
(3) Hava
sahası
kullanımında
yukarıda yer
alan hükümler
esas alınır.
Ancak,
tanımlanmış
sahalardaki
uçuşlar için
Genel Müdürlükçe
istisnalar
getirilebilir. |
HAVA ARAÇLARININ TÜRK
HAVA SAHASI DIŞI UÇUŞ
GEREKLİLİKLERİ |
MADDE 10 –
(1) Amatör havacılık
faaliyetleri
kapsamında Türk hava
sahası dışına uçuş
yapacak pilotların,
uluslararası
geçerliliği olan
lisansa sahip olması
veya sahip olduğu
lisansın hava
sahasından geçiş
yapılan ülkeler ile
iniş/kalkış yapılan
ülkeler tarafından
kabul ediliyor
olması gerekir. |
(2) Türk hava
sahası dışına
yapılacak
uçuşlar için
Genel
Müdürlükten izin
alınması
zorunludur. |
PİLOT SAĞLIK
GEREKLİLİKLERİ |
MADDE 11 –
(1) Amatör havacılık
pilot lisansına
sahip olmak üzere
eğitim başvurusunda
bulunacak adayın
veya lisans
sahibinin
imtiyazlarını
kullanabilmesi için
ruhsal ve fiziksel
açıdan yeterli tıbbi
uygunlukta olması ve
lisans imtiyazlarına
uygun sınıfta
geçerli bir sağlık
sertifikasına sahip
olması gereklidir. |
(2) Amatör
havacılık pilot
adaylarının veya
lisans
sahiplerinin
sağlık
muayeneleri
yetkili tabip
veya yetkili
uçuş tabibi
tarafından
yapılır. |
(3) Sağlık
sertifikası, başvuru
sahibinin tıbbi
geçmişinin sorgulanması,
sağlık muayenesi ve
değerlendirmesi
yapıldıktan sonra,
sağlığının ICAO Ek 1
Sınıf 2 sağlık
gerekliliklerine göre
amatör pilot olarak
uçuşa uygun bulunması
halinde, yetkili tabip
veya yetkili uçuş tabibi
tarafından düzenlenir. |
(4) İlk
değerlendirmede, 50
yaşından sonraki tüm
müteakip
değerlendirmelerde
ve başvuru sahibinin
geçmişteki sağlık
kayıtlarının mevcut
olmadığı durumlarda
yapılacak tüm
değerlendirmelerde
muayeneyi
gerçekleştiren tabip
en azından aşağıda
belirtilen unsurları
muayeneye dâhil
eder: |
|
a)
Klinik
muayene, |
|
b)
Arteriel
kan
basıncı, |
|
c)
Tam
idrar
tahlili, |
|
ç)
Tam kan
sayımı, |
|
Görme
kabiliyeti, |
|
e)
İşitme
kabiliyeti. |
|
(5) Amatör havacılık
pilot lisansına gece
uçuşu yetkisinin
eklenmesi durumunda,
lisans sahibinin renk
ayırt etme kabiliyetine
sahip olması gerekir. Bu
durumda renkli görüş
testleri ve gerekli
görülen durumlarda ileri
renkli görüş testleri
yapılır. |
(6) Amatör
havacılık pilot
lisansına aletli
uçuş yetkisinin
eklenmesi durumunda,
lisans sahibinin saf
ses odyometri
testinin yapılarak
işitme kabiliyetinin
değerlendirilmesi ve
yeterli işitmeye
sahip olması
gerekir. |
(7) Yetkili
tabip veya
yetkili uçuş
tabibi, başvuru
sahibini tıbbi
açıdan
değerlendirdikten
sonra, sağlık
açısından uçuşa
uygunluk
gerekliliklerini
tam olarak
karşılamadığına
kanaat getirdiği
takdirde
havacılık sağlık
kurulu muayenesi
yapılmak üzere
havacılık tıp
merkezine sevk
eder. |
(8) Amatör havacılık
pilot lisansı
başvurusunda bulunacak
aday veya lisans
sahibinin imtiyazlarını
emniyetli bir şekilde
ifa etmesine engel
olabilecek psikoaktif
madde, alkol, ilaç
kötüye kullanımı veya
bağımlılığı tıbbi açıdan
uçuşa elverişsizlik
kararı gerektirir.
Şüpheli vakalarda
yetkili tabip veya
yetkili uçuş tabibi
ileri incelemelerin ve
havacılık sağlık kurulu
muayenesinin yapılması
için havacılık tıp
merkezine sevk eder. |
(9) Amatör
havacılık pilotları
sağlık
sertifikaları; |
a) Lisans
sahibi 40 yaşına
ulaşıncaya kadar
60 ay
geçerlidir. |
b) Lisans sahibi
40 yaşına ulaşmadan
önce tanzim edilmiş
olan sağlık
sertifikalarının
geçerlilik süresi,
lisans sahibi 42
yaşına ulaştığında
sona erer. |
c) Lisans sahibi 40
yaşını geçtikten sonra
24 ay geçerlidir. |
(10) Sağlık
muayenesine
başvuranlar vermiş
oldukları sağlık
bilgilerinin doğru
ve eksiksiz
olmasından
sorumludur. Başvuru
sahibinin doğru
olmayan, yanıltıcı
beyanda bulunduğu
ve/veya bildiği bir
hastalığını
gizlediği tespit
edildiği takdirde
sağlık sertifikası
düzenlenmez veya
mevcut sağlık
sertifikasının ve
lisansının sağladığı
imtiyazlar
durdurulur, gerekli
görülen idari
ve/veya adli
yaptırımlar
uygulanır. |
(11) Sağlık
sertifikası
sahipleri; |
a)
Lisanlarının ve
ilgili
yetkilerinin
imtiyazlarını
emniyetli bir
şekilde
kullanmalarını
engelleyebilecek
sağlık yönünden
herhangi bir
bozulmayı fark
ettikleri
herhangi bir
zamanda sahip
oldukları
yetkileri
kullanamazlar. |
b) Herhangi bir
sağlık problemi
sebebiyle 12 saatten
fazla hastane veya
klinik yatış,
invazif işlem,
düzenli ilaç
kullanımı, düzenli
gözlük veya kontak
lens kullanımı söz
konusu olduğunda
yetkili tabip veya
yetkili uçuş
tabibine başvurarak
tavsiye almak
zorundadır. |
c) Uçuş
yapmalarını
engelleyici
önemli bir
yaralanma veya
sakatlanma, 21
gün veya daha
fazla süren
herhangi bir
hastalık,
ameliyat veya
hamilelik
hallerinde
durumu
gecikmeksizin
yetkili tabip
veya yetkili
uçuş tabibine
yazılı olarak
bildirmek
zorundadır. Bu
hallerde sağlık
sertifikası
askıya alınmış
olarak kabul
edilir. |
(12) Yaralanma,
sakatlanma, 21 gün
veya daha fazla
süren herhangi bir
hastalık, ameliyat
veya hamilelik
durumlarından sonra
güvenli uçuşun
temini için kontrol
muayenelerinin
yapılması esastır.
Kontrol muayeneleri,
yetkili tabip veya
yetkili uçuş tabibi
tarafından yapılır.
Uçuşa mani bir durum
olmadığı yetkili
tabip veya yetkili
uçuş tabibi
tarafından
düzenlenen sağlık
raporu ile
belgelendiği
takdirde, sağlık
sertifikasının
askıya alınma işlemi
ortadan kalkmış
olur. |
(13) Sağlık
muayene ve
değerlendirmeleri
neticesinde
başvuru
sahibinin sağlık
açısından uçuşa
uygunluk
gerekliliklerini
tam olarak
karşılamadığı,
ancak sağlık
sertifikası
üzerine şerh
düşülen bir ya
da daha fazla
sayıda kısıtlama
ile uçuş
görevini
emniyetli bir
şekilde yerine
getirebileceği
kararı
verilirse,
sağlık
sertifikası
ilgili
kısıtlamaları
içerecek şekilde
tanzim edilir. |
(14) Yapılan
muayene ve
değerlendirme
neticesinde
sertifika
sahiplerinin
uçuşlarını emniyetle
yerine getirmelerine
engel bir sağlık
durumu tespit
edildiği takdirde
sağlık sertifika
iptal işlemleri
ancak havacılık tıp
merkezi havacılık
sağlık kurulu raporu
ile kesinleşir. |
(15)
Tartışmalı
konular veya
itirazların
varlığı halinde
Genel Müdürlük
tarafından
işlemler
yürütülür. |
PİLOT LİSANSI
GEREKLİLİKLERİ |
MADDE 12 –
(1) Amatör
havacılık
faaliyetlerinde
bulunmak isteyen
pilotlar, uçuş
yapacakları hava
aracı
kategorisinde
Genel Müdürlük
tarafından
düzenlenmiş
pilot lisansına
ve geçerli
yetkilere sahip
olmak
zorundadır. |
(2) ICAO üyesi
diğer ülkeler
tarafından
düzenlenen
lisanslar, Genel
Müdürlük tarafından
belirlenen ve
karşılığı lisans
için gerekli teorik
bilgi ve uçuş
eğitimleri, sağlık
ve diğer tüm
şartların
karşılanması koşulu
ile Milli lisansa
dönüştürülebilir. |
HAVA PARKI,
İNİŞ VE KALKIŞ
VE UÇUŞ EĞİTİM
ALANLARI |
MADDE 13 –
(1) Amatör havacılık
faaliyetlerinde
kullanılan hava
aracının iniş ve
kalkışları için
havaalanı, heliport,
hava parkı, uçuş
emniyetine uygun
iniş/kalkış alanları
ile iniş
şeritlerinin
kullanılması
esastır. |
(2) Amatör
havacılık
faaliyetlerinin
emniyetli ve
güvenli olarak
gerçekleştirilebilmesi
için Genel
Müdürlük ve
diğer ilgili
kurum/kuruluşlar
tarafından
gerekli
tedbirler alınır
ve/veya
aldırılır. |
MADDE 14 –
(1) Amatör
havacılıkta
kullanılan hava
araçlarının
güvenliğinden
pilot
sorumludur. Hava
aracı
sahibi/pilot
hava aracının
kaçırılması, ele
geçirilmesi,
çalınması veya
patlayıcı
yüklenerek
terörist
saldırılarda
kullanılmasını
önleyecek her
türlü tedbiri
alır. Bu
alanlarda
alınacak
güvenlik
tedbirleri,
bölgenin
güvenliğinden
sorumlu kolluk
kuvvetleri ile
koordine edilir.
Bu tür
faaliyetler
Milli Sivil
Havacılık
Güvenlik
Programında
belirtilen
kurallar
çerçevesinde
yürütülür. |
(2) Hava alanı
dışındaki yerlerden
kalkarak hava
alanına inen hava
araçları, hava alanı
güvenlik otoritesi
olan mülki idare
amirliği tarafından
diğer sivil
havacılık
faaliyetleri ile
karıştırılmadan
güvenlik kontrolüne
tabi tutulur. |
MADDE 15 –
(1) Genel Müdürlük,
bu Yönetmelikte
belirtilen hükümler
çerçevesinde alt
düzenlemeler
yapabilir. |
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM |
ÇEŞİTLİ
VE
SON
HÜKÜMLER |
|
MADDE 16 –
(1) Bu
Yönetmeliğin
yayımı
tarihinden önce
yetkilendirilen
hava araçları
sahipleri bu
Yönetmelik
kapsamında
faaliyetlerine
devam ederler. |
YÜRÜRLÜKTEN
KALDIRILAN
YÖNETMELİK |
MADDE 17 –
(1) 8/3/1987
tarihli ve 19394
sayılı Resmî
Gazete’de
yayımlanan Çok
Hafif Hava
Araçları İşletme
Yönetmeliği
(SHY-6C)
yürürlükten
kaldırılmıştır. |
MADDE 18 –
(1) Bu
Yönetmelik
yayımı tarihinde
yürürlüğe girer. |
MADDE 19 –
(1) Bu
Yönetmelik
hükümlerini
Sivil Havacılık
Genel Müdürü
yürütür. |
Resmi Gazete
Yayın
Tarihi: 9
Ocak 2016 |
Resmi Gazete
Sayı No.
: 29588 |
|
|