Bayan pilotların askeri havacılık ortamındaki birlik duygusunu zedeleyebileceği, kadınların rütbe ilerlemesi ve liderlik pozisyonlarının alışılagelmiş ilişki biçimine aykırı olduğu ve kadınların savaş koşullarında yetersizlik göstereceği gibi genel psikolojik ön yargılar olmasına karşın, salt havacılık beceri ve başarıları bakış açısıyla tıbbi, fiziki ve fizyolojik olarak ciddi bir engelden söz eden yayın yoktur. Bayanlar için havacılık pratiğinde tartışmasız tek engel, gebelik periyodudur.

1. Anatomik farklar : Bayanların farklı vücut anatomisinde sahip oldukları aşikardır. ABD Kara Kuvvetlerinde vücut yağ oranı erkeklerde % 14, bayanlarda % 24.3 bulunmuştur. Kadınların göğüs yapılarındaki farklılık, paraşüt kolanlarının bağlanmasında özen gerektirebilir. Ama genelde göğüs anatomisi tıbbi-fizyolojik bir sınırlama getirmemektedir.

4. Kuvvet: Ortalama erkek ile kadın arasında belirgin kuvvet farkı vardır ve bu fark “üçe iki” düzeyindedir. Kadınların bacak gücü erkeklerin % 72′ si, kol gücü ise % 56′ sı kadardır. Kadınlarda ayak bileğinin tabana flexion (başparmaklar üzerine bastırma) gücü erkeklerin % 86′ sı, bunun tersi hareket gücü ise erkeklerin % 35′ i kadardır. Bu kuvvet farklılıkları kokpit dizaynındaki diğer uyumsuzluklarla birleştiğinde, küçük vücut yapılı insanlar için zorluk artmaktadır. FAA bayanların sivil havacılık uçak kontrolündeki kuvvetlerini test etmek üzere simülatörlerde bir araştırma yapmıştır. 24 bayandan 19′u sivil havacılık uçakları için gerekli olan 150 lbs (68 kg) rudder pedal basıncını 30 saniye boyunca muhafaza edebilmiştir. Bu bayanların maksimum kaldırma kuvvetleri ise yönergelere göre, 20 saniye süreyle 75 lbs (34 kg) olması gerekirken, 55 lbs (25 kg) bulunmuştur. Avustralya sivil havacılığındaki bir çalışmada, FAA standardı olan paraşüt açma ipi üzerine uygulanması gereken 0.25 sn süreyle 10 kg’lık gücü, bayanların çoğunun veremediği görülmüştür. Avustralya’da paraşüt kazalarında ölenlerin üçte birinin bayanlar olduğu, paraşüt kazalarının yarısının ana veya yedek paraşütün açılamamasıyla oluştuğu ve paraşütçülerin sadece onda birinin bayan olduğu göz önüne alındığında, kol gücü yetersizliğinin yaşamsal önem taşıdığı anlaşılmaktadır. Bütün bu örneklere karşılık, fly-by-wire sistemine sahip modern uçaklarda kuvvet kullanma gereksinimi azaldığından erkek-bayan farklılığı da azalmaktadır. Bu nedenle artık cinsiyet ayrımından bağımsız standartlar geliştirmek zorunluluğu doğmuştur.

5. Akseleratif kuvvetler: G kuvvetleri askeri havacılıktaki akrobatik uçuşlarda ciddi bir problem alanıdır. 102 bayan ve 139 erkek pilotun katıldığı bir karşılaştırmalı çalışmada, +7 G’ye kadar olan akselerasyonlarda önemli farklılık bulunmamıştır. Boy ve ağırlık faktörleri hariç tutulduğunda G kuvvetlerine dayanmada cins farklılığı etken değildir.

7. Isı değişiklikleri: Çevre ısısı uçucuların fiziksel performanslarını ve görev etkinliklerini doğrudan etkileyen bir unsurdur. Kadınların vücut yağ dokusunun fazlalığıyla ilişkili olmak üzere, soğuğa daha dayanıklı, sıcağa toleranslarının daha az olduğu kabul edilmektedir.

8. Hastalık ve yaralanmalar: Erkeklerin tıbbi yetersizliğe düşme oranları hemen bütün alanlarda kadınlara göre yüksektir. Hastalık nedeniyle ölümlerde erkek/kadın oranı 1.8; kaza nedenli ölümlerde ise bu oran 3′dür. Ölüm nedeni olan hastalıklardan (diyabet hariç) 15′ inde erkekler öndedir. Kalp hastalıkları erkeklerde 2 kat fazladır. Sadece mitral valf prolapsusu ve komplikasyonları kadınlarda daha sık görülmektedir. Temel savaş eğitimi periyodunda erkeklerin yaralanma oranları % 27 olmasına karşılık, bayanların % 51 bulunmuştur. Kadınların üçte biri hamilelik ve doğum nedeniyle uçuş etkinliklerinden uzaklaşmaktadır. Jinekolojik yakınmalarla doktora başvuran bayanların bu durumu mazur karşılanabilir fakat; diş hekimine bayanların daha sık gitmesi, viziteye daha çok çıkmaları, daha çok bedensel ve ruhsal yakınmalar göstermeleri dikkat çekmektedir. Psikiyatrik hastalık istatistiklerinde ise erkek hosteslerde % 10′ a karşılık bayan hosteslerde % 20 insidans belirlenmiştir. Bir araştırmada bayan havacıların yıpranmaları erkeklere göre fazla çıkmıştır. Hareket hastalığı bakımından bayanlar daha yüksek duyarlılığa sahiptirler.

Sonuç:

Bayanların havacılık dünyasına girişlerinde çekinceler ileri süren düşünce ve negatif tutumların çoğu önyargılara, bir kısmı da ekonomik ve mühendislikle ilgili kaygılara dayanmaktadır; konunun fizyolojik ve tıbbi boyutu sanıldığından çok daha az önem taşımaktadır. Bugünkü modern havacılıkta fiziksel kuvvetten daha önemli parametreler dikkate alınmaktadır. Bu nedenlerle havacılık tıbbı açısından pilot seçiminde cinsiyetten çok fizyolojik özellikler referans alınmalıdır. Bayanların kokpitte karşılaştıkları problemlerin çoğu daha güçlü ve iri vücut yapılarına sahip erkek pilotlara göre dizayn edilmiş olan uçuş kontrol aletleri yüzündendir. Modern ticari havayolu uçaklarında kumanda sistemleri, bayan-erkek ayrımını ortadan kaldırmıştır. Hamilelik, bayanların tek ciddi uçuşa engel tıbbi durumudur.