www.HAVACIYIZ.com

F-104G "STARFIGHTER" RADAR SİSTEMİ

1. RADARIN TARİHÇESİ:

Radar kelimesi İngilizce RAdio Detecting And Ranging "RADAR" (Radyo Algılama ve Mesafe Tayini) kelimelerinden alınan harflerden oluşan bir deyimdir.

Radarın bulunmasında, değişik ülkelerdeki fizikçilerin radyo dalgalarına ait prensipler üzerinde yaptıkları çalışmalar ve elde ettikleri sonuçlar etkili olmuştur. Aynı tarihlerde Almanya, İngiltere, Fransa ve Amerika Birleşik Devletleri'nde fizikçiler radyo dalgaları üzerinde laboratuar çalışmaları yapmaktaydılar. Radarın bulunmasında önemli temel bilgilere ve buluşlara ait bu çalışmalar şu şekilde sıralanmaktadır.

1865	İngiliz fizikçi James Clerk Maxwell elektromanyetik dalgaları ve bunların yayılmasını açıklayan elektromanyetik ışık kuramını ortaya attı

1886	Alman fizikçi Heinrich Rudolf Hertz elektromanyetik dalgaları keşfetti ve Maxwell'in kuramını kanıtladı.

1904

Alman yüksek frekans teknisyeni Christian Hülsmeyer su üzerindeki trafiği denetlemek için "telemobiloskop"u icat etti. Bu alet metal bir nesneden çarparak dönen elektromanyetik dalgaların süresini ölçüyor ve böylece menzil hesaplanabiliyordu. Bu ilk pratik radar denemesi için Hülsmeyer patent başvurusunda bulundu.

1921	Albert Wallace Hull tarafından güçlü gönderici tüpü magnetron icat edildi.

1922	ABD Donanma Araştırma Laboratuarı'ndan A. H. Taylor ve L. C. Young ilk kez bir tahtadan gemiyi algılamayı başardılar

1930	Yine ABD Donanma Laboratuarı'ndan L. A. Hyland bir uçağı algıladı.

1931	Bir gemiye radar takıldı. Alıcı ve verici anteni olarak boynuz ışın yayıcı bulunan parabolik anten kullanıldı.

1936	Metcalf ve Hahn tarafından yükselteç veya osilatör olarak kullanılan klistron bulundu.

1939	İngiltere Birmingham Üniversitesi'nden John Randall ve Henry Boot adlı iki fizikçi hafif fakat güçlü mikrodalga radarını geliştirdiler ve bu radar B-17 bombardıman uçaklarına takıldı. Bu buluş denizaltı savaşlarında bir dönüm noktası oldu.

1940	İkinci Dünya Savaşı'nda radar tesislerinden yararlanılmaya başlanıldı.

İkinci Dünya Savaşı'nın başlarında Alman denizaltıları Birleşik Devletler ile Kanada'dan İngiltere'ye silah, cephane ve malzeme getiren gemileri batırarak ikmali aksatmada çok etkili oluyordu. Akülerini doldurmak için gece su yüzeyine çıkan Alman denizaltılarını bulmak neredeyse olanaksızdı. Amerikan ve İngiliz uçaklarında radarın kullanılmasıyla birlikte gece su yüzeyine çıkan Alman denizaltıları kolaylıkla tespit edilmiş ve havadan bombalanarak batırılmıştı. Radarın uçaklarda kullanılmaya başlamasından sonra Alman denizaltılarının Atlantik Okyanusu'ndaki etkisi önemli ölçüde azalmıştır.

Aynı şekilde İngiltere kıyılarına konuşlandırılan radarlar, bombardıman için gelen Alman uçaklarını önceden tespit etmeye başlamıştı. Radar tarafından yönü ve mesafesi belirlenen Alman bombardıman uçakları Manş Denizi üzerinde Spitfire ve Hurricane uçakları tarafından önleniyor, bombardımanın amacına ulaşmasına engel oluyorlardı.

Teknolojiye paralel olarak gelişen radar, günümüzde askeri ve sivil amaçlı uçaklarda, gemilerde, havaalanlarında, hava - deniz trafiğinin yönetilmesinde, kıyılarda ve meteorolojide kullanılmaktadır.

2. F-104 "STARFIGHTER" UÇAĞININ TARİHÇESİ:

Lockheed'in havacılık mühendisliği ve teknik bölümlerinin bulunduğu Skunk Works'ta baş mühendis olan Clarance "Kelly" Johnson (27 Şubat 1910-21 Aralık 1990) 1951 yılı Aralık ayında Kore'ye gitmişti. Bu ziyaretinde Kore'de Mig-15 "Fagot" uçakları ile hava muharebesine giren Amerikalı F-86 "Sabre" pilotlarıyla yaptığı görüşmede, pilotların gelecekte üretilecek uçaklarda hangi özelliklerin bulunması gerektiğini sormuştu. Amerikalı pilotlar yüksek nitelikli küçük bir uçağa ihtiyaçları olduğunu söylemişlerdi.

Clarance Johnson ülkesine döndükten sonra hemen çalışmalara başlamış ve birçok uçak tasarımları yapmıştı. Bu çalışmalarında öne çıkan 8,000 libre (3,6 ton) ağırlığında küçük ve kısa menzilli bir uçak ile 50,000 libre (23 ton) ağırlığındaki uçaktı. Sonunda L - 083 kod numarasıyla "Starfighter" tasarımı ortaya çıkmış oldu.

1952 yılı Kasım ayında "Starfighter"ın tasarımı Amerikan Hava Kuvvetleri'ne verildi. Amerikan Hava Kuvvetleri ve Lockheed firması 1953 yılının Mart ayında üretim anlaşmasını imzaladı.

"Starfighter"ın örneği 1954 yılı başlarında tamamlanmış ve ilk uçuşunu 4 Mart tarihinde yapmıştı. Tek motorlu, ses üstü hıza sahip, önleme uçağı olarak tasarlanan F-104, 20 Şubat 1958 tarihinde Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri'nde kullanılmaya başlanmıştı.

F - 104G "Starfighter" uçakları Türk Hava Kuvvetleri envanterine 1963 yılında 144 ncü Filo'da girmiştir. Türk Hava Kuvvetleri dışında; Almanya, İtalya, Belçika, Hollanda, Kanada, Danimarka, Yunanistan, Japonya, Norveç, İspanya, Ürdün ve Pakistan Hava Kuvvetleri'nde de kullanılan TF / RF / CF / F-104 "Starfighter" uçakları A, B, C, D, DJ, F, G, H, J, N, S tipinde 199 TF ("Training Figther"/Av-Eğitim), 194 RF (Reconnaissance-Fighter "RF"/Av-Keşif), 238 CF (Canadair Fighter) ve 1,947 F (Fighter "F" / Av) olmak üzere toplam 2,578 adet üretilmiştir.

F-104G "Starfighter" Uçağı

CF-104 "Starfighter" Uçağı

F-104G "STARFIGHTER" UÇAĞININ TEKNİK ÖZELLİKLERİ

Yapımcı firma

Lockheed / Birleşik Devletler

Uzunluğu

54 feet, 8 inch (16,66 metre)

Kanat açıklığı

21 feet, 9 inch (6,36 metre)

Yüksekliği

13 feet, 6 inch (4,09 metre)

Boş ağırlığı

14,000 libre (6,350 kilogram)

Yüklü ağırlığı

20,640 libre (9,365 kilogram)

Azami kalkış ağırlığı

29,027 libre (13,170 kilogram)

Yakıt miktarı

8,034 libre (Dahili depo+2xTip tank"

10,560 libre (Dahili depo+2xTip+2xPylon tank"

Motor tipi

1xGeneral Electric J79-GE-11A türbojet

Motor gücü

1x10,000 libre.kuvvet (1x48 kN) "Normal"

1x15,600 libre.kuvvet (1x69 kN) "Art yanıcı"

Azami hızı

1,154 knot (2,125 kilometre/saat)

Seyir hızı

464 knot (859 kilometre/saat)

Tavanı

50,000 feet (15,000 metre)

Görev yarı çapı

365 Nautical Miles (670 kilometre)

Mürettebat

1 pilot

İlk uçtuğu tarih

4 Mart 1954

Hizmete girdiği tarih

20 Şubat 1958

Silahları

1xM61 A1 20 mm. makineli top, 4xHavadan havaya GAR-8, 1xGenel maksat bombası (250, 500, 750 veya 1,000 libre).

3. F-104G "STARFIGHTER" RADARI:

F-104G "Starfighter" uçağına her hava yeteneğini kazandıran özelliklerden biri de F15A - 41B NASARR (North American Search and Ranging Radar/North Amerikan Arama ve Mesafe Tayin Radarı) North American arama ve mesafe tayini özellikli atış kontrol sistemidir. Hava-yer ve hava-hava işlevli iki ana özelliğe sahip atış kontrol sistemi; seyrüsefer / bombardıman için yer haritalaması yapar ve düşman uçağının önlenmesi için yön, mesafe gibi gerekli olan bilgileri oluşturur.

Hava-Hava işlevinde, hava hedeflerinin takibi yapılır ve güdümlü füzeler için yön ve yeterli mesafeyi hesapladıktan sonra füzenin hedefe otomatik olarak bırakılmasını sağlar. Radar ayrıca, M-61 "Vulcan" topu için gündüz, özellikle gece uçuşlarında hedefin yönünü ve atış mesafesini hesaplayarak en uygun atış bilgilerini pilota aktarır.

Hava-Yer işlevinde radar her havada bombardıman için pilotun gereksinim duyduğu menzil ve görsel atış bilgilerini hesaplar ve seyrüsefer/bombardıman ve alçak irtifa uçuşlarında arazi engellerinden kaçınma bilgilerini sağlar.