Ben Kimim

 
 
 
TARANTO HAVA SALDIRISI
(11 - 12 KASIM 1940)
 

1. GİRİŞ:

Taranto Savaşı; İkinci Dünya Savaşı'nda İngiliz HMS Illistrious uçak gemisinden kalkış yapan az sayıda çift kanatlı Fairey "Swordfish" torpido bombardıman uçaklarının Taranto Limanı'nda demir atmış İtalyan Donanması savaş gemilerine 11-12 Kasım 1940 gecesi yapmış olduğu hava saldırısıdır.

Uçak gemisinden kalkan torpido bombardıman uçaklarıyla yapılmış olan bu hava saldırısı havacılık tarihinde bir ilk olup İtalyan savaş gemilerine vermiş olduğu ağır hasar nedeniyle, deniz havacılık gücünün yükselişinin başlangıcı olmasıyla da bilinir.

Bu hava saldırısının diğer dikkati çeken bir başka özelliği de, Taranto Limanı derinliğinin az olmasıdır. Saldırının yapıldığı tarihe kadar uçaktan atılan torpidoların teknik olarak sığ derinlikte kullanılamayacağı düşünülüyordu. Ancak, Taranto Hava Saldırısı'nın başarıyla geçekleşmesi bu düşünceyi geçersiz kılmıştır.

2. HAVA SALDIRISI'NIN NEDENLERİ:

Taranto Limanı, Birinci Dünya Savaşı'ndan önceki yıllardan beri İtalyan savaş gemilerinin bilinen bir üssüydü. Akdeniz'de İtalyan savaş gemilerini tehdit olarak gören İngiltere, bu limana bir saldırı yapılmasını düşünmüş ve planlamasını yapmış, ancak herhangi bir saldırı girişiminde bulunmamıştı.

Taranto Deniz Üssü

İkinci Dünya Savaşı'nın devam ettiği 1940 - 1941 yıllarında İtalyanlar Kuzey Afrika'da Libya merkezli operasyonlar yapıyordu. Ordunun lojistik desteği için İtalya'dan malzeme, silah ve diğer ihtiyaçlarının temininde Akdeniz'i kullanmak zorundaydılar. İngilizler de Mısır merkezli Kuzey Afrika'da operasyonlar yapıyordu. İngilizler Mısır'daki ordusunun lojistik ihtiyaçlarını karşılamak için ya Cebelitarık Boğazı'nı geçerek Malta Adası'nın güneyinden, ya da Afrika'nın batısından, Ümit Burnu'nu dolaşarak Süveyş Kanalı rotasını takip ederek Mısır'ın İskenderiye limanına ulaşacaktı. İkinci rota çok uzundu ve düşük süratli nakliye gemileri ile taşıma işlemi çok zaman alacaktı. Bu nedenle İngilizlerin Akdeniz'i kullanmaları, nakliye gemilerine müdahale edebilmesinin mümkün olması nedeniyle Taranto'da konuşlanmış olan İtalyan donanmasını önemli bir konuma getirmişti.

Taranto'da, 5 muharebe gemisi (BB), 7 ağır kruvazör (CA), 2 hafif kruvazör (CL) ve 8 destroyer (DD) vardı. Bu savaş gemileri İngilizler için bir tehdit unsuruydu.

3. HAVA SALDIRISININ HAZIRLIKLARI:

İngiliz gemilerinin güvenliğinden endişe duyan komuta kademesi, Taranto'ya hava saldırısı düzenlenmesi için hazırlanmış olan harekat planlarının tekrar gözden geçirilmesini istedi. Glorious gemisinin komutanı Koramiral Arthur L. Lyster Fairey Swordfish torpido bombardıman uçaklarıyla Taranto'ya gece hava saldırısı yapabileceğini önerdi. Koramiral Lyster'in önerisini dikkate alan komutanlar, eğitimlerin hemen başlaması emrini verdi. Güvenlik o kadar sıkı tutulmuştu ki bu konuda yazılı bir kayıt bulunmuyordu. Hava saldırısından sadece bir ay önce Koramiral Lyster'in planladığı hava saldırısı Koramiral Andrew Cunnigham'a bildirilerek planın incelenmesi ve üzerinde çalışılması emredildi. Bu emir harekat kararı olarak bilinmektedir.

Swordfish uçağının menzilini artırmak için üçüncü mürettebatın bulunduğu yere ilave yakıt deposu konulmuştu. 72 US galon (270 litre) kapasitesi olan deponun çalışmaları yapılırken uçakta yangın çıkmıştı. Yangın yan tarafta bulunan diğer Swordfish uçağına da sıçramış ve iki uçak kullanılamaz duruma gelmişti. Uçuş güvenliğinin sağlanması ve ilave depo üzerinde sağlıklı sonuç alınması için yapılan çalışmalar epey zaman almıştı. Bu nedenle, 21 Ekim 1940'da yapılması planlanan hava saldırısı ertelenmişti.

Hava saldırısını yapacak olan görev gücünde HMS Illistrious uçak gemisi, iki hafif kruvazör (HMS Gloucester ve HMS Glaskow) ve dört muhrip (HMS Hyperion, HMS Illex, HMS Hasty ve HMS Havelock) bulunuyordu. HMS Illistrious uçak gemisinde Fairey Swordfish uçaklarının yanı sıra ayrıca görev gücünün hava korumasını sağlamak üzere 806'ıncı Deniz Hava Avcı Filosu da görevlendirilmişti. Görev gücüne saldırı harekat planını hazırlayan Koramiral Lyster komuta ediyordu.

HMS Illistrious Uçak Gemisi

Uçak gemisinde konuşlu Fairey Swordfish uçaklarının yarısı torpido, diğer yarısı da bomba ve aydınlatma fişeği ile teçhiz edilmişti. Torpidoların ateşleme mekanizması, Alman muharebe gemisi Bismarck saldırısında kullanılan Duplex manyetik temas tapasıydı. Torpidolar uçaktan atıldıktan sonra limanın çok sığ olması nedeniyle dibe vurmalarından endişe ediliyordu. Bombardımana katılan Swordfish uçaklarının kayıp oranının yüzde elli olması bekleniyordu.

Fairey Swordfish Torpido Bombardıman Uçağı

FAIREY SWORDFISH UÇAĞININ TEKNİK ÖZELLİKLERİ

Yapımcı firma Fairey Aviation / İngiltere
Uzunluğu 35 feet, 8 inch (10,87 metre)
Kanat açıklığı 45 feet, 6 inch (13,87 metre)
Yüksekliği 12 feet, 4 inch (3,76 metre)
Boş ağırlığı 4,195 libre (1,900 kilogram)
Yüklü ağırlığı 7,720 libre (3,500 kilogram)
Dahili depo 201 US Galon (760 litre)
İlave yakıt deposu 72 US Galon (270 litre)
Yakıt cinsi Benzin
Motor tipi 1xBristol Pegasus IIIM.3
Motor gücü 1x690 beygirgücü (1x510 kW)
Azami hızı 138 mil (222 km/saat)
Menzili 1,025 mil (1,650 kilometre)
Tavanı 19,250 feet (5,870 metre)
İlk uçuşu 17 Nisan 1934
Hizmete girdiği tarih 1936
Hizmettin çıktığı tarih 21 Mayıs 1945
Üretim miktarı 2,400 adet
Mürettebat 2 (1 pilot, 1 telsizci-arka makineli tüfek)

Silahları

1x7,7 mm. Vickers makineli tüfek (Önde), 1x7,7 mm. Vickers makineli tüfek (Arka kokpitte), 8x60 libre RP-3 roket, 1x1,670 libre (760 kg.) torpido veya 1x1,500 libre (700 kg.) bomba veya mayın.

Malta'dan havalanan Kraliyet Hava Kuvvetleri Martin Maryland uçakları tarafından yapılan bir kaç keşif uçuşunda İtalyan savaş gemilerinin limanda olduğu doğrulanmıştı. Keşif uçuşlarında limanda baraj balonlarının olduğu da tespit edilince, saldırı planı yeniden gözden geçirilmişti. İngiliz keşif uçaklarının yapmış olduğu uçuşlar İtalyanlar tarafından tespit edilmiş ve hava saldırısının baskın unsuru ortadan kalkmıştı. Ancak, İtalyan ordusunda radar olmadığı için saldırı için yaklaşan İngiliz uçaklarını önceden tespit etme olanağına sahip değillerdi.

4. HAVA SALDIRISI:

Hava saldırısının 12 Swordfish uçağından oluşan ilk görev kolu 11 Kasım 1940 günü saat 21:00'den hemen önce HMS Illistrious uçak gemisinden havalandı. İlk görev kolunun kalkışından yaklaşık 90 dakika sonra ikinci görev kolu havalandı. İkinci görev koluna ait bir uçak, yedek yakıt deposunda tespit edilen arıza nedeniyle uçak gemisine geri döndü ve inişte kaza yaparak hafif şekilde hasara uğradı. Bakım ekibi arızalı uçağı acilen onararak tekrar uçuşa hazırladı. Uçak 20 dakika geç havalanmıştı.

İlk görev kolunda; 6 uçak torpido, 6 uçak bomba yüklüydü. Uçaklar ince bir bulut tabakasından hedeflerine doğru uçarken, torpido yüklü 1 Swordfish ve bomba yüklü 3 Swordfish uçağı ayrılarak Taranto istikametinde uçuşuna devam etti. Ana grup limana 22:58'de ulaşmıştı. Limanın doğusunda aydınlatma fişeği atıldıktan sonra 1 Swordfish petrol tanklarını bombaladı. Hemen arkadan uçuş yapmakta olan 3 uçak San Pietro Adası'nda bulunan Conte di Cavaur muharebe gemisine torpido saldırısı yaptı. Gemiye isabet eden torpidolar su altı kesiminde yaklaşık 8 metre karelik bir delik açmıştı. Bombardıman esnasında 1 Swordfish uçağı gemiden açılan uçaksavar ateşi ile düşürüldü. Diğer 2 uçak baraj balonlarından kaçınma yaparak, gemilerden ve kıyı bataryalarından açılan yoğun ateş altında Andrea Doria muharebe gemisine başarısız bir saldırı yaptı. Diğer 3 uçak kuzey yönünden Littorio muharebe gemisine saldırdı ve atılan iki torpido gemiye isabet etti. Amiral gemisi olan Vittorio Veneto muharebe gemisine atılan torpidolar hedefine ulaşmamıştı. Diğer Swordfish uçakları saldırıya geçmiş ancak hedefleri tanımada zorluk çekmişlerdi. Uçaklar 460 metreden önce iki kruvazöre daha sonra dört muhribe saldırı düzenlenmişti.

819'uncu Filo'ya ait 9 uçaktan oluşan ikinci saldırı kolunda 4 uçakta aydınlatma fişeği diğer 5 uçakta torpido vardı. İşaret fişekleri gece yarısından hemen önce atıldı ve iki Swordfish Littorio muharebe gemisine yöneldi. Saldırı esnasında uçaklardan biri vuruldu ve torpido hedefe isabet etmedi. Diğer Swordfish iki kez isabet almasına rağmen torpidosunu Vittorio Veneto muharebe gemisine attı ancak isabet ettiremedi. Bir diğer Swordfish uçağından muharebe gemisi Caio Duilio'ya atılan torpido isabet etmiş ve geminin ön tarafında büyük bir delik açılmıştı. Ön tarafı batan geminin her iki cephaneliği sulara gömülmüştü. Teğmen Byly'nun kullandığı uçak Littorio gemisine yaptığı saldırıdan sonra İtalyan ağır kruvazörü Gorizia'dan açılan uçaksavar ateşi ile düşürülmüş ve ikinci görev kolunun kaybedilen tek uçağı olmuştu. Son uçak yoğun uçaksavar ateşine rağmen bir İtalyan kruvazörüne hücum etmiş ve saat 02:39'da HMS Illitrious uçak gemisine güvenli bir iniş yapmıştı.

Düşürülen iki uçaktan birinin mürettebatı hayatını kaybetmiş, diğerinin mürettebatı ise esir alınmıştı.

Koramiral Cunningham ve Koramiral Lyster ertesi gün altısı torpido yüklü Swordfish, yedisi bomba yüklü Swordfish uçakları ile Taranto'ya tekrar saldırmak istedi. Ancak kötü hava koşulları saldırının tekrarlanmasına engel olmuştu.

5. İTALYAN GEMİLERİNE VERDİRİLEN HASAR:

- Muharebe gemisi Conte di Cavour'un gövdesinde yaklaşık 12 x 8 metre büyüklüğünde bir delik açılmıştı ve yapılan tüm çalışmalara rağmen gemi 6 saat sonra batmıştı.

- Muharebe gemisi Caio Duilio'nun gövdesinde yaklaşık 11 x 7 metre büyüklüğünde bir delik açılmış ve gemi karaya oturtularak batması önlenmişti.

- Littorio muharebe gemisi ağır hasar almıştı. Geminin 32 mürettebatı hayatını kaybetmiş, pek çoğu da yaralanmıştı. Geminin iskele (Sol) tarafında yaklaşık 7 x 1.5 metre büyüklüğünde bir delik, sancak (Sağ) tarafında yaklaşık 15 x 10 metre ve 12 x 9 metre büyüklüğünde iki delik açılmıştı. Bu gemi de karaya oturtulmuş ve batması önlenmişti. Ancak sabah saatlerinde geminin ön tarafı tamamen sular altında kalmıştı.

Eski savaş gemilerinin tamiri uzun zaman almıştı. Hasar gören gemilerden; Littorio muharebe gemisi tamir edildi, muharebe gemisi Caio Duilio'nun tamir süresi 7 ay sürmüştü. Muharebe gemisi Conte di Cavour'un tamiri ise tamamlanamamıştı.

Taranto'ya sadece 21 Swordfish uçağı ile saldırı yapılmıştı.

6. TARAFLARIN ZAYİAT VE KAYIPLARI:

 

 İNGİLTERE

 İTALYA
Mürettebat ölümü

2

59

Yakalanan mürettebat

2

-

Yaralanan mürettebat - 600
Batırılan muharebe gemisi (BB) - 1
Ağır hasar alan muharebe gemisi (BB) - 2
Hafif hasar alan ağır kruvazör (CA) - 1
Hafif hasar alan destroyer (DD) - 2
Düşürülen uçak miktarı 2 2

7. HAVA SALDIRISINDAN SONRA OLAN GELİŞMELER:

Taranto hava saldırısında İtalyanlar büyük gemilerinin yarısını kaybetmiş ve benzer saldırılardan korunmak için sağlam gemilerini Napoli'ye götürmüşlerdi.

İngilizler, bu saldırı sonrasında İtalyanların deniz gücünü önemli ölçüde kaybettiğini ve Akdeniz'de herhangi bir müdahalede bulunamayacağını düşünüyorlardı. Ancak Taranto'ya yapılan hava saldırısından sadece beş gün sonra, iki muharebe gemisi, altı kruvazör ve 14 muhripten oluşan İtalyan donanması, Malta'ya giden İngiliz ikmal konvoyuna saldırmıştı. İkinci Dünya Savaşı süresince Akdeniz'de İngiliz ve İtalyan donanmaları arasındaki üstünlük iki taraf için değişkenlik göstermiştir.

8. PEARL HARBOR'A ETKİSİ:

Derinliği az olan Taranto'ya İngiliz uçaklarının yapmış olduğu torpido saldırısının başarıyla sonuçlanması Japon İmparatorluk Donanması'nın dikkatini çekmişti.

California San Diego'dan Pearl Harbor'a intikal eden Amerika Birleşik Devletleri'nin Büyük Okyanus Filosu Japon İmparatorluk donanmasını endişelendiriyordu. Tehdidi ortadan kaldırmak için Japonlar Pearl Harbor'a saldırmayı planlıyordu. Japonların düşüncesi; Pearl Harbor limanının derinliğinin çok az olması nedeniyle uçaktan atılan torpidoların etkisinin olmayacağı yönündeydi.

Japonlar Taranto'ya yapılan saldırıyı incelemek üzere Teğmen Takeshi Naito'yu İtalya'ya gönderdi. Naito araştırmalarından elde ettiği saldırı bilgilerini ilgililere aktardı. Aslında Japonlar da sığ sularda uçaktan atılan torpidolardan olumlu sonuç alması için çalışmalarını sürdürüyorlardı. Naito'nun bilgileri bu çalışmalar için çok faydalı olmuştu.

İngilizler, torpidoların arka tarafına torpidonun su içinde yükselmesini sağlayan tahta kanatçıklar eklemişlerdi. Japonlar da Pearl Harbor'a yaptıkları hava saldırısında kullandıkları torpidolara, İngilizlerin uyguladığı tahta kanatçıkların benzerini ve daha mükemmelini eklemişlerdi (Pearl Harbor Hava Saldırısı için tıklayın).

9. SONUÇ

İngilizlerin; Taranto'ya neredeyse modası geçmiş az sayıda çift kanatlı Swordfish uçağı ile yaptığı hava saldırısı, torpidoların derinliği az olan limanlarda bile başarıyla kullanılabileceğini kanıtlamıştır.

Uçak gemilerinden kalkan uçakların büyük savaş gemilerine verdiği hasar, bu gemilerin donanmalarda yer almasının sorgulanmasının başlangıcı olmuştur.

 

Hazırlayan: Ercan ÇETİNERLER

 

Kaynak: Kaynaklar / Yurtdışı / Sıra No.: 57 ve 58