Bu kazalardan biri, 10 Ağustos 1916'da keşif görevinden dönen Pilot Üsteğmen Orhan'ın hatalı inişinde olmuştu. Pilot uçağı kırmış ve kendisi ile birlikte rasıdın yaralanmasına sebep olmuştu. Kazanın soruşturulmasında pilot bölükteki uçakların, ısı derecesi çok yüksek olan bu bölgede uçamayacak nitelikte olduğunu iddia etmiş ve 4 ncü Ordu Komutanlığını da yanlış bir kanaata yönlendirmişti. Komutanlık eldeki uçaklarla Hicaz'ın sıcak ikliminde görev yapılamayacağını belirten teklifini Başkomutanlığa ileterek, Hicaz'a yeni uçakların gönderilmesini ve bu uçaklar gelinceye kadar 300 ncü Paşa Tayyare Bölüğünden bir müfrezenin birleşik kuvvetler emrine verilmesini istemişti.

Öneri Başkomutanlıkça uygun bulunarak Paşa Tayyare Bölüğünden dört uçak ve yedek malzeme gönderildi. İdari ve teknik bakımdan başarı sağlayamayan 3 ncü Tayyare Bölük Komutanı görevden alınarak yerine Pilot Üsteğmen Fazıl atandı. Hava Kuvvetleri Müfettişliği yeni bölük komutanına 3 ncü Bölükteki uçakların bölgede uçup uçamayacaklarına dair bir tecrübe uçuşu yaparak müfettişliğe rapor vermesini emretmişti.

26 Eylül 1916'da Medine'ye gelerek göreve başlayan Üsteğmen Fazıl uçulamayacağı iddia edilen uçaklarla tecrübe uçuşları yapmaya başladı. Denemeden olumlu sonuç alınması üzerine, hazırlanan raporda eldeki uçaklarla Hicaz'da mükemmel şekilde uçulabileceği, bugüne kadar olan başarısızlığın bölükteki uçuşları az ve eğitimleri zayıf olan uçucuların yetersizliğinden ileri geldiği belirtilmişti.

Üsteğmen Fazıl Bölük Komutanlığına başladıktan sonra uçamaz durumda olan uçakları kısa zamanda uçuşa hazırlattı ve 3 Ekim 1916'da eski Parasol tipindeki bir uçakla Hicaz demiryolu üzerinde bulunan köprü, istasyon ve demiryolu dolaylarında inşaat faaliyetlerini tespit etmek üzere uçtu. Yapılan 70 dakikalık uçuşta demiryolunun bazı kısımlarında amelelerin çalışmakta olduğu ve demiryolu üzerindeki köprü ve tünellerde bir hasar bulunmadığını tespit etti.

13 Ekim 1916'da bomba yüklü bir uçakla keşif görevine giden Pilot Üsteğmen Şakir, Türk topçuları tarafından dövülen Zühtü efendi kuyularının batısındaki Araplar üzerine 12 kilogramlık iki bomba atarak keşfe devam etmiş, biri Derviş'in batısında, diğeri Abbas'ın kuzeyindeki küçük ve dar vadinin başlangıcında bazı siyah Arap çadırları tespit etmişti. Bu esnada Dera ile Şam arasındaki telgraf hatları asiler tarafından tahrip edilmiş olduğundan Dera'ya bir telsiz telgraf istasyonu gönderilmişti.

3 Kasım 1916'da Madya-Salt ve Eriha bölgelerine asilerin, demiryolu nakliyatına da halkın saldırıları başlamıştı. Bu sırada Medine'deki tayyare bölük karargâhı Elyas'a nakledildi ve Kasım ayında dokuz görev uçuşu yapıldı. Bu uçuşların  birinde Medine Tayyare Müfreze Komutanlığına atanan Pilot Üsteğmen Saim, Medine'den Biriilyas'a gidişte alana inerken virile girerek düştü ve şehit oldu.

1916 yılı Aralık ayında görev uçuşlarına devam edilmiş, asiler üzerine bombardıman taarruzları yapılmıştı. Böylece Hicaz'a gönderilen 3 ncü Tayyare Bölüğü, uçucuların yetersiz ve tecrübesiz, makinistlerin bilgisizlikleri yüzünden 26 Eylül 1916 tarihine kadar emrinde çalıştıkları Hicaz Mürettep Kuvveti ile verimli bir işbirliği sağlayamamıştı. Sonradan bölük, çok iyi bir uçucu ve aynı zamanda komutan olan Pilot Üsteğmen Fazıl emrine verilince, kısa zamanda toparlanmış ve Medine dolaylarında yaptığı görev uçuşlarında Mürettep Kuvvet Komutanlığına faydalı olmaya başlamıştı.

Hicaz'ın savunulması için Hicaz demiryolunun korunması önemliydi. 1916 yılında kurulan 1 nci Kuvveti Mürettebe Hadiye, Tebük bölgesinin korunmasını üzerine almıştı. 1917 Ocak ayında İngilizler Akabe körfezinin güneyinde yer alan Aluca'yı bombardıman ederek kıyıya, Mısır ve Sudan askeri çıkardılar. Kıyı savunmasına verilen akıncı alayı ve çıkan birlikler Emir Faysal kuvvetlerine katıldığı gibi bu bölgedeki Araplar da Emir Faysal'a döndüklerinden Hicaz demiryoluna karşı taarruzi hareketler artmaya başladı. Hicaz için ayrılmış olan birleşik kuvvetlerin koruyacağı yol 500 kilometreden uzundu. Buna karşılık eldeki kuvvet, bir piyade alayı, savaş gücü zayıf Ester süvari ve Hecin süvari alaylarından ve ayrıca bazı küçük gönüllü birliklerden kurulmuştu.

Yolun kuzey kısmı 8 nci Kolorduya, orta kısmı 1 nci Kuvvei Mürettebeye ve Medine'ye yakın olan kısmı da Medine Muhafız birliğinin sorumluluğuna verildiyse de uzun hat sık sık Araplar tarafından yapılan atlı akınlarla kesilmekte ve Türk birliklerinin duruma el koymasıyla yeniden açılmaktaydı

Hattın emniyeti ile görevli 3 ncü Tayyare Bölüğü de asilere karşı kullanılıyordu. Kuvvei Mürettebe Ebunaim doğusundaki asi Arap kuvvetlerinin durumunu keşfetmek üzere 1 Ocak 1917'de bir Albatros uçağını görevlendirdi. Emredilen bölgede bir saatten fazla görev yapan uçak asilere ait bir hedef tespit edememişti.

15 Ocak 1917'de, 15 Ocak'ta bombalanan Arap ordugâhının yeniden keşif ve bombalanması istendi. Bu görevi yapan uçak, ordugâhın yerinde olmadığını, eski ordugâhın kuzey doğusundaki hurmalıklar içerisinde küçük bir tepe üzerinde gördüğü tahkimatı bombaladı.

Yokluk içerisinde bulunan 3 ncü Tayyare Bölüğü uçuşlarda arıza yapan uçaklarını onarmak ve uçuşa hazırlamakta çok güçlüklere uğramaktaydı.

Bölük Komutanı Yüzbaşı Fazıl, bölüğün yakıt ve yedek malzeme noksanlığından dolayı Mart ayında uçuş yapılamadığını, gönderilen malzemelerin yetersiz olduğunu açıklamak suretiyle gereken makamlara başvurmuş fakat olumlu bir cevap alamamıştı.

Hicaz harekât sahasındaki Araplar, demiryolu boyunca hareket üsleri kurarak mevzi almışlardı. Makineli tüfeklerle donatılmış olan bu kuvvetlerin girişmiş olduğu baltalama hareketlerini, bölgenin savunmasına ayrılan sınırlı sayıdaki Türk kuvvetleriyle kontrol etmek çok zordu.

4 ncü Ordu Komutanlığı bölgenin güvenlik altına alınmasının kara birlikleriyle mümkün olamayacağını düşünerek demiryolu boyunca Medine, Tebük ile Medine arasında yer alan Elala, Tebük merkezlerinde yeter derecede uçak malzemesi ile ikişer uçaklık birer istasyon tesis etmek ve böylece bölgede kurulmuş olan kara savunmasını havadan da desteklemek suretiyle daha etkili bir duruma sokmak istiyordu. Havadan korunacak bölgenin geniş olması yüzünden önceden Maan'a gönderilmiş olan 3 ncü Tayyare Bölüğünün Amman, Akabe, Tebük bölgesini kontrol etmesini ve Tebük'ten Medine ve daha güneyindeki bölgenin kontrolu için de 300 ncü Paşa Tayyare Bölüğü kuvvetinde başka bir bölüğün daha ordu emrine gönderilmesini Başkomutanlığa teklif etti.

Başkomutanlık tarafından incelenen bu teklif, Batı cephesindeki düşman uçaklarının Amerika'dan gelen uçak ve malzemelerle gittikçe arttığı ve bu artan hava kuvvetleri karşısında Almanların sıkışık ve zor bir duruma girmesi nedeniyle yapılan tayyare isteklerinin yerine getirilemeyeceği, ancak 300 ncü Paşa Tayyare Bölüğünden 3 ncü Bölüğe uçak ve makinist verilmesi suretiyle takviye edileceği bildirilmişti.

Başkomutanlığın cevabı 4 ncü Ordu Komutanlığını tatmin etmemiş, 3 ncü Bölüğün 20 uçağa çıkarılması için ısrar etmişti. Bütün bu yazışmalara rağmen uçak yardımı yapmak mümkün olmadı.

Maan'a yerleşen 3 ncü Tayyare Bölüğü uçuş hazırlıklarını tamamlayarak asi Araplara karşı harekete geçmişti. Bölük, Ağustos ayında genel olarak Cebeliberka, Kuveyra, Akabe ve Vadiimusa dolaylarında 1917 Eylül ayından 1918 Ocak ayı ortasına kadar Vadiimusa, Dellage, Müdavera (Müdevvere), Kuveyra, Şöbek ve demiryolu hattı üzerinde 51 keşif ve bombardıman görevi yapmıştı. Yapılan bu görevlerde başarı sağlanmış ise de bölükteki sınırlı sayıdaki uçaklardan bir kısmının Der'a da 8 nci Kolordu Komutanlığı emrinde tutulması, bir kısmının da Şam'da bırakılması suretiyle kuvvetinin dağıtılması, sevk ve idareyi zorlaştırmış ve bölükten beklenilen sonuç elde edilememişti.

Araplara karşı yapılan hava harekâtında gün geçtikçe kuvvetlenen İngiliz hava kuvvetleri bu bölgede etkisini göstermeye başlamıştı. Maan hava alanına İngiliz uçakları 28 Ağustos 1917'de ve 10 Ekim'de de ikişer uçakla hücum ederek toplam olarak yedi eri şehit etmiş ve dört eri de yaralamıştı.