Ben Kimim
 
 
 
 

b. Eğitim:
 

(1) Pilot Eğitimi:

O zamanki pilot yetiştirme usulleri çok ilkel olup bugünküne hiç benzememekte idi. Pilot olacak bir öğrenciye aşağıdaki sıra ve usulde kuramsal ve uygulamalı öğretim yapılmakta idi.
 

(a) Uçak ve motor hakkında genel bilgi:

Bu bilgi pek basit olup uçak ve motor parçalarının isimleri ile genel olarak gördüğü işi kapsamakta, uçak ve motor hakkında gayet sade ve teknik bilgi verilmekte idi.
  (b) Uçuş:

Öğrenci tarif üzerine ve kendi kendine uçuş yapardı. (O devirde okul uçakları bir kişilik idi. Öğrencinin öğretmenle birlikte uçmasına imkan yoktu. Öğretmenle birlikte uçulan çift kumandalı okul uçakları sonraları kullanılmağa başlanmıştı.) Uçuş şu sıra ile yapılırdı:
 

(I)  Eğitimin   birinci   aşaması:  İlk   iş  olarak   (Ling   Droite)   denilen    ve   uçağı   doğru bir çizgi üzerinde yürütmek ve koşturmak hareketi yapılırdı. Öğrenciye uçağa binmeden önce yapacağı hareketler iyice anlatılır ondan sonra uçağa binmesine izin verilirdi. Bu ilk eğitim uçağının kanat uçları kesik ve motorunun bir, iki silindiri körletilmiş bulunurdu. Bu suretli acemi öğrencinin istenilmeyen bir zamanda havalanmasının önüne geçilmiş olurdu. Tayyare okulunda ilk eğitim uçağı olarak REP uçakları kullanılmakta idi. Öğrenci uçağa bindikten sonra yalnız başına motorunu çalıştırır, uçağı rüzgâra karşı çevirir,sonra gaz vererek doğru bir yönde koşturmaya uğraşırdı. Uçağını yerde hızlı ve doğru bir yönde yürütmeyi başardıktan sonra öğrenci eğitimin ikinci aşamasına geçerdi.
 

(II) Eğitimin  ikinci  aşaması Petit Bond denilen bir hareketti. Bu hareket 35 beygirlik Anzani motorlu tek kişilik Bleriot'larla yapılıyordu. Öğretmen öğrencileri birer, birer karşısına alır, bir sandalye üzerinde ellerine birer uçak levyesi vererek sıçrayışları, nasıl gaz verileceğini ve ne şekilde hareket edileceğini iyice anlatır ve tekrarlatırdı. Daha sonra pilot adayı öğrenciler uçağa bindirilirlerdi. Öğrenci uçağını doğru bir yönde ve hızla koştururken irtifa dümenini kendine doğru çekip bırakarak uçağa küçük sıçramalar yaptırır ve bu suretle uçağın havadaki dengesiyle yerden kalkış ve inişi öğrenirdi.
 

(III) Eğitimin  üçüncü  aşaması; S ıçramalarda  gereken  melekenin  kazanıldığına   öğretmen kanaat getirince üçüncü hareket olarak, öğrenci meydan turu yapardı. Yani uçağa gaz verir, koşturur, irtifa dümenini hafifçe çekerek uçağı yerden keser, daha sonra yavaşça istikamet dümenine dokunarak meydan etrafında 360 derecelik bir tur yaptıktan sonra yere inerdi. Bu ilk uçuştan sonra öğrenci sağa sola dönüşlere çalışır ve yavaş, yavaş yüksek irtifalara çıkardı. Meleke ilerledikçe belli bir yer üzerinde irtifa kaybetmeden sekiz çizmek üzere sağa ve sola dönüşler yapardı. Daha sonraları gaz keserek süzülme uçuşu ile yere iner ve en son olarak da yüksek bir irtifada bir saat dolaşırdı.
 

(2) Rasıt Eğitimi:

Rasıt olarak yetiştirilecek subaylarda aranan özellikler şunlardı.
 

(a) Rasıtlar için geçici yönerge:
 

 (I) Tam sağlıklı olmak ve gözleri kuvvetli bulunmak.
 

(II) Soğukkanlı bulunmak. İyi hafıza ve dikkatli bakışa sahip olmak.
 

(III) Abartılı söz söylememek.
 

(IV) İyi harita değerlendirmesi ve kroki işlemesini yapabilmek.
 

(V) Yukarıdaki şartları taşıyan ve başvuruda bulunan subaylardan şimdilik her kolordudan birer subay gönderilecektir.
 

(b) Tayyare rasıtlığına ait yönerge:
 

(I) Her  taburdan  birer subay seçilerek  Yeşilköy'deki  tayyare  okuluna  atanacak  ve  bir  öğretmen tarafından rasıtlık görevi eğitimi yaptırılacaktır. Bu subayların dönüşünde diğerleri gönderilecektir.
 

(II) Uçağın  istenilen  tarafa  yönlendirilmesi  (Rüzgâr,  benzinin  bitmesi, hava şartları bozulmadıkça) rasıta aittir. Rasıt sağ kolunu sağa uzatırsa pilot uçağı sağa, yukarı uzatırsa yere doğru indirir. Sol kolunu sola uzatırsa uçağı sola döndürür, eski yönünü aldırmak için sol kolunu ileri doğru uzatır. Özet: Pilot rasıtın kolunun hareketine göre uçağı o tarafa yönlendirir.
  (III) Rasıtlık görevi sıra ile yerine getirilecektir.
  (IV) Rasıtların görevleri şunlardır:
    — Harita üzerinde önceden belirlenen bir yönde uçağı sevk etmek.
   

— Belirlenen yere giderek orada arazi ve düşmanı keşfetmek, harita ve kroki üzerinde göstermek.
   

— Belirlenen bir bölgede arazi ve üzerindeki düşman tahkimatının ve özellikle batarya mevzilerinin keşfi ve harita üzerinde işaretlenmesi.
   

— Belirli bir yönde kıta, hayvan arabalarının durumu ve hareketlerinin ayırt edilmesi ile kuvvet ve miktarlarının ve ordugâhların keşfi ve bir şose veya bir nehir takip edilerek arazi ve düşmanı keşif. (Bu görev, bir harekat meselesi verilerek yaptırılacak.)
   

— Tayin edilecek bir hudut dahilinde havada bir saat beklemede kalınarak öğretmen tarafından verilen bir duruma göre keşifte bulunmak.
   

— Keşif için bizim birliklerin durumundan faydalanılır. Düşman yönüne ayrıca bir emir olmadıkça uçmamalıdır.
   

— Bir görev tamamlanmadıkça diğerine geçilmemelidir. Bununla beraber bir görevi ikinci kez yapacak derecede yetenek gösteremeyenler ve rasıtlık görevini yapmaya kabiliyetinin bulunmadığı anlaşılanlar gecikilmeden kıtasına geri gönderilmelidir.
   

— Rasıtlara keşif ettirilmek üzere, ara sıra bazı birlikler tarafından uygun müfrezelere bir durum gösterilerek öğretmen tarafından komutanlardan bir istekte bulunulacaktır.
   

— Görevini tamamlayarak rasıtlık yapabileceklerine kanaat getirilenler, kaç seferde ve ne kadar süre ve derecede yetiştikleri öğretmen tarafından birer belge verilerek birliklerine geri gönderilecek, daha sonra bu görevde kullanılmak için sicillerine yazılması konusu mensup oldukları komutanlıklarca yerine getirilecek ve doğrudan Harbiye Nezareti'ne bildirilecektir.